«Ένα Μνημείο της Φύσης που δοκιμάζεται, κινδυνεύει και αλλοιώνεται από την αλλόγιστη και εγκληματική διαχείρηση».
Η Λίμνη της Βουλιαγμένης, ο ιερός αυτός χώρος της Ελληνικής φυσικής κληρονομιάς έχει ένα τραγικό ιστορικό από ανεπίτρεπτες επεμβάσεις και παρεμβάσεις που αλλοίωσαν ανεπανόρθωτα την πολύτιμη φυσική του μορφή. Έχει ένα τραγικό ιστορικό από αδίστακτους κερδοσκόπους, που την κακοποίησαν και την εκμεταλλεύτηκαν με εγκληματικό τρόπο.
Αποτέλεσμα να έχει αλλοιωθεί η φυσική της μορφολογία, να έχει τσιμεντοποιηθεί η φυσική της κοίτη, να έχει εξαφανιστεί η ονομαστή της λασποπηγή με τις περίφημες ιαματικές της ιδιότητες, να έχει αλλοιωθεί και μειωθεί η φυσική χλωρίδα και η πανίδα με τις σπάνιες ιδιαιτερότητες, μοναδικές στον κόσμο. Ακόμα να έχει διαταραχθεί η ισορροπία της φυσικής ανανέωσης των υδάτων της, με αποτέλεσμα τώρα να χρειάζονται χλωριώσεις για να επιτευχθεί στοιχειωδώς η καθαρότητα των νερών.
Δυστυχώς αυτή η εγκληματική, κερδοσκοπική τακτική και διαχείριση, συνεχίζεται και σήμερα από ανθρώπους που έχουν επιλεκτική μνήμη ή αμνησία αλά-καρτ, για όσα γνωστά και κατοχυρωμένα με νόμους αφορούν την προστασία αυτού του σπουδαίου Μνημείου της Φύσης.
Αλλά ας θυμηθούμε, έστω και περιληπτικά και επιγραμματικά τι είναι και τι σημαίνει η Λίμνη της Βουλιαγμένης.
Η Λίμνη της Βουλιαγμένης είναι πραγματικά ένα σπάνιο γεωμορφολογικό καρστικό σπηλαιοσύστημα που αποτελείται
• Από εγκατακρημνησιγενή δολίνη, ήτοι μια μεγάλη αίθουσα σπηλαίου, της οποίας η οροφή κατέρρευσε και δημιούργησε την Λίμνη, όπως την ξέρουμε σήμερα.
• Από ένα σύμπλεγμα υποβρυχίων λιμναίων σπηλαιοβαράθρων των οποίων οι είσοδοι βρίσκονται στις παρυφές και στον πυθμένα της Λίμνης.
• Από μικρότερα μη υποβρύχια σπήλαια και βραχοσκεπές.
• Από υποβρύχιους σπηλαιώδεις αγωγούς και υπόγεια κανάλια που εκτείνονται χιλιόμετρα κάτω από την Βουλιαγμένη μέσω των οποίων το νερό διοχετεύεται και αναδύεται στη Λίμνη και
• Από παρακείμενο στη Λίμνη βάραθρο με λίμνη, τα νερά της οποίας επικοινωνούν με το κύριο σύμπλεγμα.
Ακόμα τα νερά της Λίμνης λόγω των συστατικών τους έχουν ιαματικές ιδιότητες. Η Λίμνη της Βουλιαγμένης είναι μοναδική και για την απαράμιλλη φυσική της ομορφιά.
Το Υπουργείο Πολιτισμού με την υπ’ αριθμόν Γ/403/23043/21.3.1981 απόφαση του, την χαρακτηρίζει ως «τόπο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους» και δη «ως σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο που πρέπει να μείνει άθικτο από ανθρώπινες επεμβάσεις.»
Η Λίμνη και ο περιβάλλον χώρος θεωρείται άκρως ευαίσθητο οικοσύστημα, το οποίο πρέπει να τελεί υπό καθεστώς υψηλής προστασίας, σύμφωνα και το άρθρο 24 του Συντάγματος για την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Προστασία του οριοθετημένου χώρου, αποκατάσταση της φυσικής του μορφής, από ανθρώπινες επεμβάσεις και αποκλεισμό οποιονδήποτε επεμβάσεων που θα μπορούσαν να βλάψουν περαιτέρω την φυσική και αισθητική του μορφή.
Το ΣτΕ με την υπ’ αριθμόν 369/1995 απόφαση-επεξεργασία σχετικού Σχεδίου Διατάγματος του ΥΠΕΧΩΔΕ για τη Λίμνη της Βουλιαγμένης, προτείνει τα προαναφερθέντα, την ένταξη της δηλαδή σε ζώνη υψηλής προστασίας και συγκεκριμένα μεταξύ άλλων: «Εκ των ανωτέρω ρυθμίσεων συμβατή προς τον προεκτεθέντα χαρακτήρα της Λίμνης Βουλιαγμένης είναι η χρήσις του Υδροθεραπευτηρίου, λειτουργούντος παλαιόθεν εις το υφιστάμενον παλαιόν κτίριον, μετά των απολύτως αναγκαίων προς τούτο εγκαταστάσεων (λ.χ. λυμάτων). Αναπαλαίωση του κτιρίου τούτου είναι επιτρεπτή όχι όμως επέκτασις αυτού. Εντός του κτιρίου τούτου δύναται να προβλεφθεί η χρήσις κυλικείου προς εξυπηρέτησιν των λουομένων ως επίσης και κατοικία φύλακος. Ωσαύτως επιτρεπτή είναι η χρήσις αποδυτηρίων και χώρων υγιεινής. Τουναντίον δεν είναι επιτρεπτή η χρήσις ιδιαιτέρων χώρων εστιατορίου ή αναψυκτηρίου.»
«Οίκοθεν νοείται ότι η επιτρεπόμενη χρήσις δεν επιτρέπεται να θίξει την φέρουσα ικανότητα της Λίμνης.»
Η απόφαση λοιπόν 369/1995 του ΣτΕ είναι σαφέστατη και δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών.
Δυστυχώς παρ’ όλα αυτά, τους νόμους και τις αποφάσεις του ΣτΕ ο χώρος της Λίμνης, το Μνημείο αυτό της Φύσης έχει μετατραπεί σ’ ένα απέραντο αναψυκτήριο-εστιατόριο. Σε ένα κέντρο δεξιώσεων και μουσικών εκδηλώσεων παντός είδους, με ηχητικές εντάσεις πολλών ντεσιμπέλ και φωτισμούς που έχουν αποδεδειγμένα καταστροφικές συνέπειες για το ευαίσθητο οικοσύστημα της Λίμνης. Καταστρέφουν την σπάνια χλωρίδα και την πανίδα της Λίμνης και διαταράσσουν την πολύτιμη ισορροπία του οικοσυστήματος με ορατές πλέον συνέπειες που μόνο όσοι κυνικά εθελοτυφλούν δεν τις βλέπουν.
Είναι πραγματικά ντροπή να έχει μετατραπεί το ΜΝΗΜΕΙΟ αυτό της ΦΥΣΗΣ σε κερδοσκοπική επιχείρηση, με την ανοχή ή και την απροκάλυπτη υποστήριξη των αρμοδίων.
Η κλασσική μουσική δεν παρέχει άλλοθι και άφεση αμαρτιών στους αρμοδίους που παραχωρούν τις άδειες, ας μη γελιούνται το έγκλημα της ανεπίτρεπτης ηχορύπανσης και των καταστρεπτικών συνεπειών της, μέσα στον ιερό χώρο παραμένει το ίδιο.
Η υποκρισία έχει περισσεύσει όλα αυτά τα δίσεκτα χρόνια για την Λίμνη της Βουλιαγμένης, καιρός είναι να σταματήσει. Είναι καιρός να δούμε την αλήθεια κατάματα και να την σεβαστούμε όλοι, η Πολιτεία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι φορείς, οι πολίτες. Είναι καιρός να σεβαστούμε επιτέλους τους Νόμους του κράτους και τις αποφάσεις των ανώτατων Δικαστηρίων μας, για την προστασία του Περιβάλλοντος, και ιδιαίτερα για την προστασία του ιερού χώρου της Λίμνης της Βουλιαγμένης.
Γιώργος Νικολαΐδης
[Δημοσιεύτηκε στον ΠΑΛΜΟ της Γλυφάδας, 9 Σεπτεμβρίου 2017]
