Ο Δήμαρχος Ελληνικού – Αργυρούπολης Γιάννης Κωνσταντάτος
σε αποκλειστική συνέντευξη στον «ΠΑΛΜΟ»
Είναι πρόσωπο πολυσυζητημένο και πολύπροβαλλόμενο στα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Οι εξελίξεις γύρω από το Ελληνικό, επένδυση και μεταναστευτικό, έριξαν πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας αλλά και μεγάλες ευθύνες. Πρόκειται για έναν άνθρωπο, που δε χαρακτηρίζει τον εαυτό του «επαγγελματία» πολιτικό. Όμως, όσα χρόνια τον γνωρίζω, βρίσκεται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και από πολύ νωρίς κατείχε καίρια πόστα, θέσεις ευθύνης. Ασχολείται με τον Δήμο του από τη μεγάλη αγάπη που έχει γι’ αυτόν αλλά και για να αφήσει το δικό του λιθαράκι στις επόμενες γενιές. Σύζυγος και πατέρας δύο αγοριών, νιώθει μεγάλο το μερίδιο που του αναλογεί όντας στο τιμόνι του Δήμου Ελληνικού – Αργυρούπολης. Σωστά καταλάβατε! Πρόκειται για το Δήμαρχο Γιάννη Κωνσταντάτο!
Στην πρώτη συνέντευξη που παραχωρεί στον «ΠΑΛΜΟ» όντας στο Δημαρχιακό Θώκο, απαντά σε κάθε μας ερώτηση και σχολιάζει τόσο το τώρα όσο και την αρχή της πορείας του. Δεν ξεχνά τους ανθρώπους που τον στήριξαν, δεν ξεχνά όμως και όσους του γύρισαν την πλάτη. Στον μοναχικό δρόμο που ξεκίνησε αρκετά χρόνια πριν, σήμερα έχει να θυμάται καλές στιγμές και νιώθει συγκίνηση και ευτυχία που το τότε εγχείρημα δύο ανθρώπων – του Σωτήρη Χαραλαμπόπουλου και του ίδιου – απέδωσε καρπούς και συνεχώς μεγαλώνει.
Με τον Γιάννη Κωνσταντάτο η συζήτηση ήταν ανεξάντλητη. Χείμαρρος στις απαντήσεις του. Δεν απέκρυψε τίποτα. Δε φοβήθηκε να μιλήσει με ονοματεπώνυμα. Δε θα σας αποκαλύψουμε τι άλλο συζητήθηκε. Η συνέντευξη που ακολουθεί τα λέει όλα!
∗ Αποκλειστική συνέντευξη στην Έφη Φιλιπποπούλου
«Αυτή την αίγλη με την επαφή του κόσμου που
έχει ο Δήμαρχος, δεν την έχει κανένα άλλο αξίωμα»
[Π]: Πως θα θέλατε να σας προσφωνούν; Κύριε Δήμαρχε; Κύριε Κωνσταντάτο ή Γιάννη;
Γιάννης Κωνσταντάτος: Με προσφωνούν «Γιάννη», κι αυτό είναι μεγάλη κατάκτηση διότι ο τίτλος σίγουρα είναι θεσμικά σεβαστός, αλλά ο πολίτης έξω με βλέπει σαν το Γιάννη που τον ξέρει από μικρό παιδί, που γεννήθηκε και μεγάλωσε σε αυτή την πόλη. Κάποιοι πολίτες μεγαλύτερης ηλικίας με βλέπουν σαν το παιδί τους και με φωνάζουν «Γιαννάκη μας»…
Μέσα στο δημαρχείο όμως όλοι οι υπάλληλοι με αποκαλούνε με την θεσμική μου ιδιότητα.
Εκτός Δημαρχείου κάποιοι παλιοί υπάλληλοι που με ξέρουν από μικρό επίσης με λένε Γιάννη. Δε με ενοχλεί. Θεωρώ όμως ότι τον σεβασμό τον κερδίζεις με την προσωπικότητα σου και όχι με τον τίτλο που φέρει ο καθένας. Μετά από 3 χρόνια διοίκησης αισθάνομαι ότι αυτόν τον σεβασμό τον εισπράττω τόσο από τους πολίτες όσο και από τους υπαλλήλους του Δήμου μου.
[Π]: Σε δύο χρόνια, 120 έργα. Στα τρία χρόνια;
Γ.Κ.: Στα τρία χρόνια έχουμε ξεπεράσει πλέον τα 180 έργα. Το τελευταίο διάστημα αντιμετωπίζουμε ένα ευχάριστο πρόβλημα. Δυσκολευόμαστε να προγραμματίσουμε τα εγκαίνια των έργων καθώς οι μεγάλες εκδηλώσεις που διοργανώνει κάθε μήνα ο Δήμος μας είναι τόσες πολλές, που δεσμεύουν όλες τις ανοιχτές ημερομηνίες.
Για παράδειγμα, πρόσφατα ανακαινίσαμε μεταξύ πολλών άλλων δημοτικών κτιρίων και τον εγκαταλελειμμένο λόφο στο Τρουμπάρι. Είχαμε προγραμματίσει να τον εγκαινιάσουμε άμεσα. Τα εγκαίνια όμως τα μεταφέραμε για Σεπτέμβριο διότι δεν βρίσκαμε ανοιχτές ημερομηνίες.
Έχουμε ξεπεράσει τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις. Προεκλογικά υποσχεθήκαμε 10 πράγματα, και παρά την οικονομική στενότητα που αντιμετωπίζει ο Δήμος μας καθώς έχει περιορισμένα έσοδα, τα μνημόνια και την διαρκώς αυξανόμενη κρίση στην χώρα μας, πραγματοποιήθηκαν δεκάδες νέα έργα, που στην κυριολεξία άλλαξαν την εικόνα της πόλης.
[Π]: Λειτουργεί αυτό το μέτρημα αγχωτικά στη διοίκηση;
Γ.Κ.: Καθόλου, διότι με το που αναλάβαμε την διοίκηση του δήμου προγραμματίσαμε μία σειρά έργων τα οποία είχε άμεσα ανάγκη οι κοινωνία. Δεν ακολουθήσαμε την παλαιοκομματική πρακτική, των έργων λίγους μήνες πριν τις εκλογές. Τα υλοποιήσαμε άμεσα.
Για παράδειγμα: Η προηγούμενη δημοτική αρχή μας παρέδωσε 30 σάπιες και επικίνδυνες παιδικές χαρές. Μέσα σε 3 χρόνια πιστοποιήσαμε και ανακαινίσαμε 28 παιδικές χαρές που τώρα είναι γεμάτες με οικογένειες και παιδιά. Εμείς δεν παίζουμε με την ασφάλεια των παιδιών. Τις φτιάξαμε για να τις χαρεί ο κόσμος.
Κάποια άλλα έργα όμως όπως η κατασκευή αίθουσας πολλαπλών χρήσεων στο Ελληνικό δεν είναι στο χέρι μας να υλοποιηθεί άμεσα διότι χρηματοδοτείται από την Περιφέρεια Αττικής. Οι υπηρεσίες μας έχουν καταθέσει όλες τις μελέτες και το μεγάλο αυτό έργο για το Ελληνικό έχει “ωριμάσει” και οδεύει προς εκτέλεση.
Άρα στο δεύτερο μισό της θητείας μας υλοποιούμε τα πιο μεγάλα έργα που εμπλέκονται και άλλοι φορείς εκτός του δήμου και τα οποία λόγω γραφειοκρατίας καθυστερούν. Τα ξέραμε όμως αυτά.
Ιεραρχήσαμε τα έργα μας και βήμα – βήμα και τα παραδίδουμε σταδιακά στους πολίτες.
«Δεν είμαι παιδί του σωλήνα. Είμαι αμιγώς
βγαλμένος από την κοινωνία. Έχω δουλέψει…»
[Π]: Η χρηματοδότηση των έργων, συνάδει με καλές σχέσεις του Δήμου με την Περιφέρεια ή είχαν προγραμματιστεί ούτως ή άλλως;
Γ.Κ.: Η Περιφέρεια χρηματοδότησε όσους δήμους κατέθεσαν ολοκληρωμένες μελέτες. Εμείς ήμασταν μέσα σε αυτούς που είχαν ολοκληρωμένες μελέτες.
Εδώ όμως θέλω να σημειώσω το παράπονό μου. Βλέπω σε άλλους Δήμους να ολοκληρώνονται έργα της Περιφέρειας τα οποία τα είχαν ξεκινήσει από οι προηγούμενες δημοτικές διοικήσεις, και ολοκληρώνονται με τις τωρινές διοικήσεις. Εμείς από την προηγούμενη διοίκηση δεν παραλάβαμε ούτε ένα σχέδιο σε χαρτί. Ούτε ένα ώριμο έργο προς υλοποίηση. Δεν παραλάβαμε κάτι για να το ολοκληρώσουμε. Τα ξεκινήσαμε όλα από το μηδέν και με υπηρεσίες σε πλήρη αποδιοργάνωση αφού όλοι το ομολογούσαν ότι ο Δήμος δεν δούλευε και αυτό ήταν ορατό στο μάτι των πολιτών στην καθημερινότητα τους.
Κι από το μηδέν είναι απίστευτοι οι χρόνοι επιτυχίας για εμάς. Είναι ρεκόρ ότι βγαίνει η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων στο Ελληνικό σε δυόμισι χρόνια. Ακόμα και αυτή την μελέτη την αλλάξαμε ριζικά. Σε όλα ξεκινήσαμε από το μηδέν.
[Π]: Με όσα και παραπάνω ειπώθηκαν, θα λέγατε ότι είστε ικανοποιημένος από τη μέχρι σήμερα πορεία;
Γ.Κ.: Νομίζω ότι αυτό που έχει συμβεί τα τελευταία δυόμισι χρόνια, στον δήμο είχε πάρα πολλά χρόνια να γίνει. Υπάρχει ένας οργασμός έργων. Σε κάθε γειτονιά της πόλης έχει γίνει και από μία παρέμβαση, μικρή ή μεγάλη, σε ένα δυσχερές οικονομικό περιβάλλον για τα οικονομικά των δήμων.
Θέλω να σημειωθεί εδώ ότι, στη Νότια Αθήνα είμαστε ο πιο φτωχός Δήμος.
Αν συγκρίνετε τα οικονομικά μας μεγέθη με των άλλων δήμων, θα δείτε ότι είμαστε σαν το μυρμήγκι που σηκώνει 100 φορές το βάρος του. Κάνουμε έργο δυσανάλογο των εσόδων μας. Όμως διαχειριζόμαστε σωστά τους ανθρώπινους πόρους και τα υλικά.
Είμαστε από τους ελάχιστους δήμους στην χώρα που έχουμε δωρεάν τροφεία για τους παιδικούς μας σταθμούς, δωρεάν την Καλοκαιρινή απασχόληση για παιδιά, δωρεάν δημοτική συγκοινωνία και μία σειρά υψηλού επιπέδου παροχών προς τους δημότες μας χωρίς οικονομική επιβάρυνση.
Είναι πολύ εύκολο να σκορπάς εκατομμύρια όταν έχεις έναν οικονομικά εύρωστο Δήμο. Εμείς ακόμα και το 1000άρικο το ψάχνουμε με τον φακό στον προϋπολογισμό μας όταν άλλοι έχουν την πολυτέλεια να κάνουν διαγωνισμούς εκατομμυρίων. Εδώ όμως δείχνουμε την ποιοτική μας διαφορά. Περιορισμένα χρήματα, μεγάλα όμως έργα.
«Εγώ ήμουνα και είμαι οπαδός του έντυπου τύπου,
γι’ αυτό βγάζουμε και ενημερωτικό δελτίο
και φυλλάδια ώστε να επικοινωνούμε με τον κόσμο τακτικά».
[Π]: Έχω ακούσει πάρα πολλές φορές να λέτε ότι είστε ο «φτωχός συγγενής». Δε φοβάστε μη θεωρηθεί επαιτεία;
Γ.Κ.: Όχι, διότι όταν λέμε ο «φτωχός συγγενής», έχει να κάνει με το αεροδρόμιο. Το Ελληνικό στο οποίο ανήκει το αεροδρόμιο, υπέστη 75 χρόνια την απαξίωση, διότι δεν μπορούσε να χτιστεί και να λειτουργήσει τίποτα γύρω από αυτό λόγω της λειτουργίας του. Αναπτύχθηκαν λοιπόν οι όμοροι Δήμοι. «Εισέπρατταν» τον κόσμο στις παραλίες τους, στα ξενοδοχεία τους, στα εμπορικά τους κέντρα και το Ελληνικό είχε να εισπράττει μόνο τα τέλη του αεροδρομίου. Αυτό σημαίνει «φτωχός συγγενής». Έφυγε το αεροδρόμιο, μας έμεινε μια αλάνα μίζερη και ξερή από την οποία εισπράττουμε μόνο τα τέλη πλέον της Ελληνικό Α.Ε. και δεν έχουμε ούτε εμπορικά κέντρα, ούτε μαρίνες, ούτε παραλίες και ξενοδοχεία που έχουν όλοι οι άλλοι. Για σκεφτείτε να γίνει η επένδυση με τα ξενοδοχεία και τις μαρίνες και τα οφέλη που θα φέρουν προς την τοπική μας κοινωνία. Θα είναι εκατονταπλάσια πλέον όλων αυτών που χάναμε τα προηγούμενα χρόνια. Το «φτωχός συγγενής» σημαίνει ότι ήρθε και η ώρα του Ελληνικού να αναπτυχθεί. Και μόνο μέσα από την επένδυση και την αξιοποίηση μπορεί να το πετύχει αυτό.
[Π]: Έχετε υπάρξει χρόνια στην τοπική αυτοδιοίκηση, σε καίριο πόστο για τη διοίκηση του Δήμου Αργυρούπολης τότε και σήμερα βέβαια Δήμαρχος του ενοποιημένου Δήμου. Η επικοινωνία τότε χωρίς μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σήμερα με αρκετά από αυτά στην καθημερινή μας ορολογία. Είστε και επικοινωνιολόγος… θα θέλαμε τη γνώμη σας: είναι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μέσο ενημέρωσης και πόσο εσείς στηρίζεστε σε αυτά;
Γ.Κ.: Εγώ ήμουνα και είμαι οπαδός του έντυπου τύπου, γι’ αυτό βγάζουμε και ενημερωτικό δελτίο και φυλλάδια ώστε να επικοινωνούμε με τον κόσμο τακτικά. Το πρόβλημα είναι εκτός από τα μεγάλα κόστη, ότι η ταχύτητα αυτών που κάνουμε εμείς ως δήμος πλέον, δεν μπορεί να αποτυπωθεί σε ένα έντυπο που θα βγει μετά από δύο και τρεις μήνες ως απολογιστικό.
«Είμαστε σαν το μυρμήγκι
που σηκώνει 100 φορές το βάρος του.
«Παράγουμε έργο δυσανάλογο
των πόρων που έχει ο Δήμος»
[Π]: Παλιά πως αποτυπωνόταν;
Γ.Κ.: Παλιά είχαμε την δυνατότητα την οικονομική και το στέλναμε σε όλα τα σπίτια. Έρχεται το διαδίκτυο και σου δίνει την αμεσότητα με πάρα πολύ κόσμο, σε χρόνο μηδενικό να δει αυτό που έκανες. Είτε είναι δικός σου οπαδός, είτε όχι. Είτε είναι φίλος, είτε όχι. Βλέπει ότι αύριο ανοίγει η Αμαζώνος. Είναι δεν είναι της γειτονιάς το μαθαίνει. Εμάς μας έχει βοηθήσει.
[Π]: Δε θεωρείτε ότι έτσι αποκλείεται μια μερίδα κόσμου που δεν συμμετέχει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είτε λόγω άποψης είτε λόγω δυνατοτήτων;
Γ.Κ.: Εκ των πραγμάτων δεν μπορείς να πιάσεις όλο τον κόσμο. Δεν είμαστε και κυβέρνηση που έχει την τηλεόραση και καθημερινά προβάλλει τις θέσεις της ούτε έχουμε υποστήριξη. Άλλοι δήμοι που έχουν και πιο πολλά χρήματα, πιθανόν να μπορούν να έχουν κι άλλα μέσα επικοινωνίας. Εμείς με τον πενιχρό υπολογισμό που έχουμε, θεωρώ ότι έχουμε τη μέγιστη δυνατή επικοινωνία.
«Δε θα ήθελα να ασχοληθούν οι γιοί μου
με τίποτα με την πολιτική. Θα προσπαθούσα να τους αποτρέψω».
[Π]: Αυτή τη στιγμή ποια είναι τα μεγάλα θέματα που απασχολούν το Δήμο;
Γ.Κ.: Πρώτο το αεροδρόμιο. Είμαστε η μοναδική δημοτική αρχή που προεκλογικά και μετεκλογικά μείναμε αταλάντευτη ότι πρέπει να γίνει η επένδυση του αεροδρομίου. Την επιδιώκουμε και τώρα ξεκινάει ο πόλεμος γιατί τα μεγάλα ζητήματα κανείς δεν τα έχει αγγίξει και αφορούν τη λειτουργία του Δήμου. Είμαστε ο μοναδικός δήμος μέσα στον οποίο θα γίνει η επένδυση και είμαστε ο Δήμος που βρίσκεται μέσα στην επένδυση. Αν δεν καθίσει η Κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ να μας λύσει τα προβλήματα που έχουμε, τις προϋποθέσεις που βάζουμε και τα ζητήματα που δημιουργούνται, τίθενται πολλά θέματα ακόμη και για την ίδια την επένδυση. Το Δασαρχείο και η Αρχαιολογία θα ξεπεραστούν. Ο Δήμος δεν ξεπερνιέται. Η τοπική κοινωνία είναι εδώ. Δεν είναι μια απρόσωπη υπηρεσία ενός γραφείου. Είναι τα ΑμεΑ μας, οι φορείς μας. Κι εγώ το λέω από την πλευρά του Δημάρχου που στηρίζει την επένδυση. Πρέπει όμως πρώτα να ξεκαθαρίσουν τη βιωσιμότητα των υπηρεσιών και των δομών του Δήμου, όπου έτσι κι αλλιώς η επένδυση τις χρειάζεται γιατί η δική μας υπηρεσία καθαριότητας θα αναλάβει την αποκομιδή και των σκουπιδιών της επένδυσης. Αυτά είναι λεπτομέρειες που δεν έχουν ξεκαθαρίσει με το ΤΑΙΠΕΔ και το Υπουργείο, όσον αφορά τουλάχιστον τη στέγαση των υπηρεσιών που βρίσκονται σήμερα εντός του.
[Π]: Και να υποθέσω ποιο σοβαρά ζητήματα όπως η διαχείριση των απορριμμάτων δεν έχουν ακόμη διευθετηθεί;
Γ.Κ.: Όχι τίποτα. Μόνο θεωρητικές και φιλολογικές προσεγγίσεις υπάρχουν. Εγώ θεωρώ πολλή μεγάλη επιτυχία αυτής της διοίκησης, διότι μόνοι μας με το λαό του Ελληνικού αποτρέψαμε να γίνει μόνιμο hot spot. Ήταν εκείνο το Σάββατο το βράδυ που πήγε ο κ. Βίτσας να ανοίξει την 129 προκειμένου να στεγάσει μέσα 10.000 μετανάστες. Εκείνη τη μάχη τη δώσαμε εμείς και οι κάτοικοι της Αγίας Παρασκευής. Κανένας άλλος. Όλοι ήταν άφαντοι και δεν γνώριζαν τίποτα. Το ότι αποτρέψαμε να γίνει το hot spot στο Ελληνικό και ότι σήμερα μιλάμε και έχουμε βασικές γραμμές συζήτησης για την επένδυση, είναι επιτυχία αυτής της διοίκησης. Αυτό είναι και το πρώτο θέμα για εμάς.
Όλα τα υπόλοιπα είναι η καθημερινότητα, η ελεγχόμενη στάθμευση που έρχεται στο Ελληνικό. Το ξέρω θα ταλαιπωρηθούν λίγο, αλλά πρέπει να θωρακίσουμε τη γειτονιά. Μπήκε στην τελική ευθεία. Θα δοθούν κάρτες σε όλους τους κατοίκους και να το μέτρο πιάσει θα επεκταθεί σε όλο το Ελληνικό στην επόμενη θητεία μας.
Έρχονται ασφαλτοστρώσεις. Πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής.
«Ο λαϊκισμός και το θεαθήναι μας έχουν φάει σε αυτή τη χώρα.
Πρέπει να τα αφήσουμε πίσω μας».
[Π]: Στα μεγάλα θέματα έχει δυνατότητες να παρέμβει ο δήμος;
Γ.Κ.: Νομίζω ότι σε όλα μπορεί να παρέμβει. Χωρίς τη συναίνεση του Δήμου δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Εμείς δε θα φύγουμε από το αεροδρόμιο αν δεν μας λυθούν τα προβλήματα.
[Π]: Άρα έχετε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο;
Γ.Κ.: Δε θέλουμε να έχουμε ούτε τον πρώτο, ούτε τον τελευταίο λόγο. Θέλουμε να έχουμε έναν διάλογο γόνιμο που να φέρει αποτελέσματα. Αυτή τη στιγμή ο Δήμος Ελληνικού – Αργυρούπολης καταλαμβάνει στο αεροδρόμιο 60.000 τ.μ.. Όλοι αυτοί που θα πάνε; Έχουμε προτάσεις και σενάρια εναλλακτικά. Εμείς είμαστε έτοιμοι. Η Κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ δεν είναι. Άρα εγώ δεν μπορώ να κάνω μονόλογο. Αν η απέναντι πλευρά καίγεται να ξεκινήσει το έργο, καλό είναι να μας λύσει αυτά τα προβλήματα. Και επαναλαμβάνω ότι εμείς δε μιλάμε με το επενδυτή αλλά με την Κυβέρνηση.
«Προκλήσεις υπάρχουν. Και συζητήσεις υπάρχουν.
Εγώ όμως δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός
και ούτε με ενδιαφέρει η καριέρα του επαγγελματία πολιτικού.
Στην παρούσα φάση εμπλέκομαι με τα κοινά από μεράκι για την αυτοδιοίκηση».
[Π]: Η εικόνα του δημοτικού συμβουλίου σας ικανοποιεί;
Γ.Κ.: Όχι δε με ικανοποιεί. Θεωρώ ότι έχουμε κι εμείς την ευθύνη μας. Από την άλλη το έχω πει πολλές φορές. Είμαστε η πιο άτυχη διοίκηση που έχει την χειρότερη αντιπολίτευση που μπορούσε να έχει ποτέ. Δεν είναι μια σκληρή αντιπολίτευση που μας κάνει δύσκολη τη ζωή με αυτά που ρωτάει. Το αντίθετο! Δεν έχει να πει τίποτε, διότι κάθε φορά σε κάθε τι βρίσκει την απάντηση ότι «εσείς δεν το κάνατε» ή «ότι εμείς το κάναμε καλύτερα από εσάς». Έχουμε χαμηλού επιπέδου αντιπολίτευση, η οποία δε σέβεται τη μνήμη των νεκρών. Υπάρχει μια ομόφωνη απόφαση για τον Κοσικίδη, που έχει πεθάνει και επανέρχεται συγκεκριμένος δημοτικός σύμβουλος να μιλήσει για το νεκρό. Στην αντιπολίτευση εξαιρώ τον κ. Λιάπη. Το ΚΚΕ είναι μια σταθερή πολιτική δύναμη, βάζει τα θέματα της, διαφωνούμε. Γιατί εκεί δεν έχουμε με εκείνον αντιπαραθέσεις. Μόνο σε όσους προσπαθούν να δείξουν παλικαρισμούς, λεονταρισμούς, θεατρινισμούς, που προσπαθούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Εδώ υπάρχει το θέμα ΑΘΗΝΑ που έχουμε στείλει στον Εισαγγελέα διαφθοράς τον κ. Κορτζίδη και αντί να καθίσει να συζητήσει και να πει στο δημοτικό συμβούλιο τι έγινε και τι δεν έγινε.. αποχώρησαν. Και μετά θέλανε να επιστρέψουν και να πουν τα δικά τους. Δηλαδή είναι μια αντιπολίτευση που όταν τη βγάζεις προ των ευθυνών της αποχωρεί. Κι όταν θέλει να μιλήσει επιστρέφει κι εμείς να είμαστε αναγκασμένοι να την ακούμε. Ανάλογα με το πότε θέλει εκείνη να μιλήσει. Αυτό δε γίνεται. Ο νόμος λέει ότι η διοίκηση φέρνει την ημερήσια διάταξη και εσύ τοποθετήσου. Δε γίνεται να βγαίνεις έξω και μετά να γυρνάς και να ζητάς το λόγο γιατί ενόσω ήσουν έξω μίλησα για σένα. Στα 2/3 των δημοτικών συμβουλίων η παράταξη Κορτζίδη έχει αποχωρήσει. Ε, πως θα γίνει επίπεδο συζήτησης; Και θέλουν να μας υπαγορέψουν τι θα λέμε και πως. Όχι δεν είναι καλή εικόνα και νομίζω πως καθένας αναλαμβάνει το μερίδιο της ευθύνης του.
Να προσθέσω επίσης πως όταν η παράταξη του κ. Κορτζίδη φέρνει τους μπαχαλάκηδες κάθε λίγο και λιγάκι δε μπορείς να έχεις ποιοτικό διάλογο. Με τους μπαχαλάκηδες που έρχονται και σου χτυπάνε το χέρι στο τραπέζι και σου λένε «τώρα μίλα», «μη μιλήσεις». Που σε αποκαλούν με άσχημους χαρακτηρισμούς και όλα τα σχετικά εμένα, τον Πρόεδρο, τους Αντιδημάρχους. Αυτούς κάποιοι τους φέρνουνε ή τους φέρνανε. Αυτοί οι τύποι δεν μπορούν να ζητούν ποιοτικό διάλογο. Εμείς δεν είμαστε χαλαροί στα συμβούλιά μας. Στις 10 συνεδριάσεις, τις 5 μας τις έχουν χαλάσει. Για θέματα ασήμαντα. Ποιος φταίει; Η διοίκηση ή ο κύριος Κορτζίδης με τους “συντρόφους” του;
[Π]: Ρίχνετε τις ευθύνες στην αντιπολίτευση και όχι στον Πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου…
Γ.Κ.: Ο Πρόεδρος δεν μπορεί να διευθύνει μια συζήτηση με τους μπαχαλάκηδες να ουρλιάζουνε και να βρίζουνε ούτε με μια αντιπολίτευση που βγαίνει εδώ όταν δεν την συμφέρει το θέμα και ζητάει μετά να επανασυζητηθεί. Δεν γίνονται πουθενά αλλού αυτά τα πράγματα.
«Το έχω πει πολλές φορές. Είμαστε η πιο άτυχη διοίκηση
που έχει την χειρότερη αντιπολίτευση που μπορούσε να έχει ποτέ».
[Π]: Ο θυμόσοφος λαός λέει: «Ο Θεός και ο γείτονας». Ο Θεός εντάξει. Ο γείτονας; Πως θα χαρακτηρίζατε τις σχέσεις σας με τους όμορους δήμους;
Γ.Κ.: Σε γενικές γραμμές έχουμε καλές σχέσεις. Με τους Δήμους Ηλιούπολης, Αγίου Δημητρίου και Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης έχουμε άριστη σχέση και στενή συνεργασία σε πολλά θέματα.
Με τους Δήμους Γλυφάδας και Αλίμου όμως, έχουν διαταραχθεί οι σχέσεις μας αφορμή την επένδυση στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού. Εγώ προσωπικά ήμουν ξεκάθαρα υπέρ της επένδυσης με συγκεκριμένους όρους για την πόλη μου.
Δυστυχώς οι συνάδελφοι στην πορεία άλλαξαν πολλές φορές την δική τους και γι’ αυτό αποφασίσαμε ο καθένας να κινηθεί αυτόνομα αν και έχουν διατηρήσει μεταξύ τους ένα κοινό μέτωπο.
Αρχικά θέλω να σας υπενθυμίσω, ότι στην πρώτη κυβέρνηση του Α. Τσίπρα με Υπουργό την Ν. Βαλαβάνη, οι συνάδελφοί μου έδωσαν το παρών σε εκδήλωση της Επιτροπής Αγώνα κατά της επένδυσης στο πρ. Αεροδρόμιο του Ελληνικού. Μάλιστα χαιρέτισαν την εκδήλωση λέγοντας ότι τους ενώνουν κοινοί αγώνες με την επιτροπή γεγονός που το θεώρησα πολιτικά απαράδεκτο αφού με τα μέλη αυτής της επιτροπής, τους πρώην δηλαδή δημάρχους ήμασταν εξ αρχής και οι τρείς απέναντι τους στο θέμα αεροδρόμιο, τουλάχιστον προεκλογικά..
Ο μόνος που απουσίαζε από την συγκεκριμένη εκδήλωση ήμουν εγώ, διότι ήμουν απέναντι στις θέσεις της Επιτροπής αυτής και για τον λόγο αυτό δέχτηκα ομαδική επίθεση τότε από τα φιλικά τους site.
Επίσης, όλοι θυμούνται ότι μετά το καλοκαίρι του 2016 σε εκτενές ρεπορτάζ της κυριακάτικής “Real News”, δήλωναν ότι θα μπλοκάρουν νομικά την επένδυση.
Αν και δεν κατάλαβα ποιο είναι το έννομο συμφέρον που έχουν για να την μπλοκάρουν αφού δεν έχουν μέσα στο αεροδρόμιο όπως εμείς παρουσία, αναρωτιέμαι τώρα τι θα κάνουν;
Θα καταφύγουν τελικά στην δικαιοσύνη για να μπλοκάρουν την επένδυση ή κέρδισαν αυτά που ζητούσαν τότε όπως η επέκταση του Μετρό ή νεκροταφείο;
Είμαι περίεργος να δω πλέον τις κινήσεις τους δεδομένου ότι δεν συνορεύουν μεταξύ τους ούτε έχουν κοινές διεκδικήσεις μέσα στο αεροδρόμιο. Εμείς πάντως δεν αλλάξαμε ποτέ ρότα και θέση. Ούτε απειλήσαμε κανέναν αλλά είμαστε εδώ, μέσα στο αεροδρόμιο και περιμένουμε ως η δύναμη που θα καθορίσει την στάση της εφόσον γίνουν αποδεκτά τα αιτήματα μας για τις υπηρεσίες του δήμου που βρίσκονται εντός του δήμου.
[Π]: Με την Γλυφάδα όμως υπήρξε ένταση;
Γ.Κ.: Όχι με την Γλυφάδα. Με την πόλη, την πλειοψηφία των συμβούλων και τους κατοίκους της δεν υπάρχει καμία απολύτως ένταση.
Σε κάθε περίπτωση με τους Γλυφαδιώτες που τους αγαπώ και υπήρξα κολυμβητής στον ΑΝΟΓ όσο και με σχεδόν όλους τους Δημοτικούς Συμβούλους έχω άριστη σχέση, τους τιμώ και τους σέβομαι.
Την ένταση δεν την προκαλέσαμε εμείς και το γνωρίζετε. Δεν έχουμε εμείς παράνομη Δημοτική Συγκοινωνία που αγνοεί τους κανόνες, τους νόμους και τις προσταγές του ΟΑΣΑ σε σχέση με τον άλλο δήμο. Δεν βγάλαμε εμείς ψήφισμα επικοινωνιακού χαρακτήρα που έφτασε σε παροξυσμό μίσους για την Αργυρούπολη αποκαλώντας την χυδαία πουλί. Τέλος δεν έστειλα εγώ επιστολή στους δημοτικούς συμβούλους του Δημάρχου αγνοώντας τον όπως έκανε με τους δικούς μου ο συνάδελφος της Γλυφάδας για να λάβει από την δημοτική μου ομάδα και τα 200 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής της Ενωμένης Πόλης μια αποστομωτική επιστολή -απάντηση γιατί εμάς δεν μπορεί να μας διασπάσει κανείς. Είμαστε μια γροθιά και το αποδείξαμε. Εμείς απαντάμε μόνο στις επιθέσεις και στις προκλήσεις και αυτές αν τις δείτε από το ρεπορτάζ σας έχουν όλες ξεκινήσει από άλλους και όχι από εμάς. Κλείνω επαναλαμβάνοντας πως έχω προσωπική διαδρομή στην Γλυφάδα ως πρωταθλητής της και ως άνθρωπος που την αγαπώ και την θαυμάζω για την ομορφιά της. Κανένας δεν μπορεί να διαταράξει τις σχέσεις των πόλεων μας γιατί εμείς που έχουμε αυτοδιοικητική ιστορία είχαμε και έχουμε τις σχέσεις αυτές αδιατάρακτες. Όλα θα πάνε καλύτερα να είστε βέβαιη.
Αυτά δε θα γινόντουσαν αν υπήρχε καλή επικοινωνία. Δεν υπάρχει καλή επικοινωνία όπως με τους άλλους Δήμους και αυτό δεν οφείλεται σ΄ εμένα.
«Έχουμε ξεπεράσει το προεκλογικό πρόγραμμα.
Είχαμε βγει με δέκα δεσμεύσεις και…
έχουν γίνει και οι 10 στο πενταπλάσιο τους»
[Π]: Θα θέλατε να υπήρχε…
Γ.Κ.: Θα θέλαμε όμως όπως την έχουμε σχεδόν μ΄ όλους τους άλλους Δήμους και δεν είναι τυχαίο ότι μόνο με την Διοίκηση της Γλυφάδας δεν την έχουμε. Με συνεργασία όμως και αμοιβαίο σεβασμό και διάλογο και όχι με ψηφίσματα εναντίον μας όλα μπορούν να γίνουν νομίζω.
[Π]: Έχετε αρκετά νωρίς – χρονικά – δημόσια πει ότι θα είστε υποψήφιος και στις επόμενες δημοτικές εκλογές. Σήμερα που συζητάμε το σενάριο αυτό παραμένει ίδιο; Σας έχουν γίνει προτάσεις για νέες προκλήσεις;
Γ.Κ.: Προσκλήσεις υπάρχουν. Και συζητήσεις υπάρχουν. Με φίλους, με φορείς και για πολλά θέματα. Εγώ όμως δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός για να βλέπω την επόμενη μέρα και καλά μιας πολιτικής καριέρας. Αυτό με αφήνει αδιάφορο γιατί τώρα κάνω το μεράκι μου. Στην παρούσα φάση εμπλέκομαι με τα κοινά από μεράκι και μόνο για την αυτοδιοίκηση. Όσο κολακευτικό και να είναι να σου ζητάνε ή να σου προτείνουνε κάτι, θεωρώ ότι το μέλλον είναι στο Δήμο Ελληνικού – Αργυρούπολης. Ειδικά άμα γίνει η επένδυση του Ελληνικού, θα ήθελα πάρα πολύ να είμαι ο Δήμαρχος που θα εγκαινιάσει και θα δει αυτό το έργο να προχωράει. Θεωρώ ότι αυτός ο Δήμος είναι ο Δήμος της Ευρώπης, του μέλλοντος. Θεωρώ ότι δεν έχει φτάσει ακόμη ούτε στο 10% της κορυφής που τον περιμένει. Και θα φτάσει. Αν γίνει η επένδυση, επαναλαμβάνω και η αξιοποίηση του αεροδρομίου. Πάντα με αυτή την προϋπόθεση. Διότι αν μείνουμε έτσι, με τη μιζέρια και κακομοιριά της Ελληνικής οικονομίας τα πράγματα θα είναι στάσιμα.
Ναι, θα είμαι πάλι υποψήφιος του 2019 αν τα πράγματα πηγαίνουν καλά. Την υγειά μας να έχουμε και βλέπουμε.
Για το Ελληνικό:
«Η Κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ πρέπει να μας λύσουν τα εκκρεμή ζητήματα.
Τα Δασαρχεία και οι Αρχαιολογίες θα ξεπεραστούν. Ο Δήμος δεν ξεπερνιέται.
Η τοπική κοινωνία είναι εδώ. Δεν είναι μια απρόσωπη υπηρεσία ενός γραφείου.
Κι εγώ το λέω από την πλευρά του Δημάρχου που στηρίζει την επένδυση».
[Π]: Ο πολιτικός Γιάννης Κωνσταντάτος που τοποθετεί τον εαυτό του στο πολιτικό μέλλον της χώρας; Πιστός στην αυτοδιοίκηση ή ανοιχτός σε νέες προκλήσεις;
Γ.Κ.: Εγώ είμαι ένας κεντρώος πολιτικός. Ανήκω στο κέντρο ιδεολογικά και πολιτικά. Αυτή τη στιγμή δεν εκφράζεται στην Ελλάδα το κέντρο. Και όσο δεν εκφράζεται δεν έχει κανένα ενδιαφέρον έτσι κι αλλιώς να κάνεις οποιαδήποτε συμμετοχή σε οτιδήποτε άλλο. Από την άλλη, το να βγει κάποιος βουλευτής ή να κάνει κάτι άλλο, δεν έχει αυτή την αίγλη με την επαφή του κόσμου που έχει ο Δήμαρχος. Με ρωτήσατε νωρίτερα πως με αποκαλούν και σας είπα «Γιάννη», διότι είμαι όλη μέρα στις γειτονιές, στο πεζοδρόμιο, στα γήπεδα, στις παιδικές χαρές. Είμαι άμεσος και καθημερινός, γιατί το ζω. Οι 100 καλημέρες που θα πως είναι εκατό ζεστές καλημέρες. Όπως και τα εκατό παράπονα που θα ακούσω βεβαίως και αυτά ζεστά είναι. Έχει το πρόβλημά του ο πολίτης. Στο Δήμαρχό του θα το πει. Βέβαια να πω ότι έρχονται για όλα τα προβλήματά τους στο Δήμαρχο και κυρίως για αυτά που δεν αφορούν το Δήμο. Τα του Δήμου συνήθως τα προλαβαίνω πριν έρθουν. Τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι η ανεργία, οικογενειακά, υγείας, που δεν μπορούμε να παρέμβουμε.
Και να σας πω – για να μην νομίζετε ότι αποφεύγω το ερώτημα – ότι εγώ είχα τη ρετσινιά από τους παλαιούς αντιπάλους μου ότι είμαι πολύ φιλόδοξος. Είμαι πάρα πολύ φιλόδοξος στο να δημιουργήσω πράγματα. Να αφήσω ένα όνομα στην Αυτοδιοίκηση, σημαντικό. Η ζωή δεν ξέρω πως τα φέρνει. Και δεν ξέρω και τι μέλλει γενέσθαι, κι αν θα είμαστε καλά. Λέει ο λαός ότι όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο θεός γελάει. Έχω συμμετάσχει σε συζητήσεις, σε σκέψεις που έχουν ακουστεί για μένα. Είναι τιμητικές, αλλά όχι! Στην παρούσα φάση Δήμος και πάλι Δήμος.
[Π]: Έχετε μετανιώσει ποτέ που ασχοληθήκατε με την πολιτική; Υπήρξαν στιγμές;
Γ.Κ.: Ωραία ερώτηση αυτή! Θα σας απαντήσω το εξής: Δε θα ήθελα να ασχοληθούν οι γιοί μου με τίποτα με την πολιτική. Θα προσπαθούσα να τους αποτρέψω.
[Π]: Γίνεται σε μια οικογένεια πολιτική να αποτραπούν;
Γ.Κ.: Δεν ξέρω. Εγώ δεν ήμουν από πολιτική οικογένεια και έγινα Δήμαρχος. Θα κάνω το παν όμως να τους αποτρέψω. Στο σπίτι μου δεν μεταφέρω τα του Δήμου, ούτε πολιτικά. Μπροστά στα παιδιά ποτέ δεν έχω δείξει στεναχωρημένος ή προβληματισμένος. Με στερούνται βέβαια λόγω της κατάστασης. Σας απαντώ όμως ευθέως ότι θα προσπαθήσω να τους αποτρέψω. Είναι τρομερή η ψυχολογική φθορά και κούραση. Μπορούν να έχουν μια πολύ ποιοτικότερη ζωή. Να κάνουν τα όνειρά τους, την καριέρα τους, σε ότι επιλέξουν με λιγότερη καθημερινή φθορά. Όντας Δήμαρχος, συνειδητά φθείρομαι όπως και οι συνάδελφοι Δήμαρχοι, όμως αυτός είμαι, είναι συνειδητή επιλογή. Μου αρέσει. Ζω το όνειρό μου αυτή τη στιγμή. Αλλά αν δεν είναι το όνειρό σου και δεν το αγαπάς, δεν το αντέχεις. Σε τρώει.
Αν με ρωτούσατε από πιο μικρός τι θα ήθελα να κάνω στα 40 μου, θα σας απαντούσα Δήμαρχος! Θέλω να υπηρετώ την πόλη. Και δεν είναι βιοποριστικό γιατί είχα τη δουλειά μου και την άφησα. Ούτε είμαι παιδί του σωλήνα. Είμαι αμιγώς βγαλμένος από την κοινωνία και το κοινωνικό πεζοδρόμιο. Έχω δουλέψει. Είχα πάντα πολιτική σκέψη και αντίληψη αλλά δεν ήμουν ποτέ επαγγελματίας πολιτικός. Συνεπώς αυτή τη χρονική περίοδο κάνω κάτι που με γεμίζει.
[Π]: Δε θα αλλάζατε τίποτα;
Γ.Κ.: Δε θα άλλαζα κάτι αν γυρνούσα το χρόνο πίσω γιατί και τα λάθη μου και οι ήττες μου με έκαναν σοφότερο. Μια ήττα είναι πολύ καλύτερη από την νίκη αν διδαχτείς από αυτή. Ίσως, θα άλλαζα κάποια πράγματα σε κάποιες κινήσεις, αλλά μην ξεχνάτε ότι εγώ βγήκα μόνος μου. Δεν είμαι συνέχεια ούτε του προηγούμενου Δημάρχου, ούτε δήμαρχο πατέρα είχα, ούτε είμαι αλεξιπτωτιστής στην πόλη για ένα πέρασμα. Σε αυτή την περιοχή έχουμε όλοι την αυτοδιοικητική μας ιστορία. Άλλοι δεν έχουν καθόλου. Η δική μου πορεία για την δημαρχεία το 2009 ξεκινάει με πάρα πολλή μοναξιά. Ένιωσα πολύ μόνος στην αρχή. Αν εξαιρέσεις το Σωτήρη το Χαραλαμπόπουλο – εξαιρώ και τη γυναίκα μου που με στηρίζει – εμείς οι δύο ξεκινήσαμε και είπαμε ότι θα πάρουμε το Δήμο. Αυτό δεν το έχει προσέξει πολύ κόσμος. Ήταν απέναντι μου όλα τα ιερά τέρατα της τοπικής αυτοδιοίκησης, εν ενεργεία Δήμαρχοι, Αντινομάρχες τότε. Ο Κορτζίδης κραταιά δύναμη στο Ελληνικό. Εγώ πήγα στο Ελληνικό και δεν ήξερα ούτε έναν. Ξεκίνησα από το απόλυτο μηδέν. Όταν έφυγα να κάνω την παράταξή μου δε με ακολούθησε στρατός από πίσω. Χωρίς λεφτά, χωρίς τίποτα. Μόνο με την τρέλα μου την Κεφαλλονίτικη! Την πίστη δέκα ανθρώπων που μοιράστηκαν το όραμά μου. Δε θα ξεχάσω ποτέ την ιστορική συνάντηση – είναι η πρώτη φορά που το λέω δημόσια – ότι όταν έγινε ο Καλλικράτης και ενώ ξέραμε ότι θα πάρουμε το Δήμο της Αργυρούπολης γιατί το βλέπαμε, πηγαίναμε πόρτα πόρτα με μεγάλο πάθος. Ήμασταν η δημοτική ομάδα που έκανε την ανατροπή τότε. Ξαφνικά μας ενώνουν με το Ελληνικό. Εκεί δεν ήξερα κανέναν! Όχι ότι δεν είχα υποψήφιο… Δεν ήξερα κανέναν! Λέμε «που πάμε»; Μαζευτήκαμε τότε στο σπίτι της Μαρίας της Αργυρίου (τότε ήταν συνεργάτης και υποψήφιά μου) όλη η ομάδα των παιδιών που ήταν δίπλα μου. Παιδιά άσημα πολιτικά και επαγγελματικά πετυχημένοι αλλά στην πολιτική δεν τους ήξερε κανείς. Όλοι ήμασταν στο μηδέν. Λέμε τότε «έχουμε δύο επιλογές. Ή να πάμε σπίτι μας – γιατί δε συζητάγαμε πολιτική συνεργασία, ή να βάλουμε τις γυναίκες και τους άνδρες μας στο ψηφοδέλτιο του Ελληνικού και να κατεβούμε. Πήρα την απόφαση να κάνουμε το δεύτερο παρόλο που ξέραμε ότι θα χάναμε τη μάχη. Τέτοιο πάθος είχαμε. Γι’ αυτό δε θα μετανιώσω ποτέ. Αυτό το πάθος, μας έκανε κίνημα. Έχουμε 200 άτομα κεντρική επιτροπή και συνεχώς έρχεται κόσμος κοντά μας. Έχουν φύγει ελάχιστοι σε αυτή την πορεία και έχουν έρθει εκατονταπλάσιοι. Και όσο πάει και μεγαλώνει. Αυτή είναι η διαδρομή και δεν μπορώ να μετανιώσω για αυτή! Απλά αυτό που πέρασα, όχι, να μην το ζήσουν τα παιδιά μου με τίποτα!
Βέβαια να συμπληρώσω ότι ενδεχόμενα εκεί είναι και το μέλλον της Ελλάδα πολιτικά. Η Ελλάδα κάποια στιγμή θα αλλάξει το πολιτικό της προσωπικό όπως το βλέπουμε στη Γαλλία τώρα.
[Π]: Μιας που είστε και συγγραφέας και γράφετε βιβλία… Πιστεύετε ότι η δράση σας τώρα θα αποτελέσει την ύλη ενός μελλοντικού βιβλίου;
Γ.Κ.: Φοβερό βιβλίο, με ενδιαφέρον θα είναι μόλις κλείσω τον κύκλο μου που θα γράψω την ιστορία μου. Θα είναι ένα βιβλίο ενός ανθρώπου που ο πατέρας του ήταν ιδιωτικός υπάλληλος, η μητέρα του επίσης και ξεκίνησε μια διαδρομή με πάρα πολύ κόπο. Με πολύ διάβασμα, με πολλή δουλειά. Έχω ένσημα από τα 18 μου. Με λάθη! Καθώς δεν είχα κάποιον να με συμβουλέψει ή να μου χτυπήσει την πλάτη και να μου πει ότι εγώ είμαι εδώ. Είμαι σαν τον ορειβάτη. Βάζω το κρικάκι και ανεβαίνω στο επόμενο. Και ξανά! Έτσι ανέβηκα. Ένας άνθρωπος που ξεκινάει, χτίζει κάτι και το απολαμβάνει, και βλέπεις τον αγώνα που δίνεις με όνειρα .θα ήταν πολύ ωραίο θέμα βιβλίου. Τώρα ασχολούμαι στα βιβλία μου με τις ζωές των άλλων.
[Π]: Θα πιαστώ από τη φράση σας, ότι δεν είχατε κανέναν να σας συμβουλέψει. Υπήρξατε αντιδήμαρχος σε μια θητεία με Δήμαρχο τον Τάκη Ευσταθιάδη που ήταν μεγάλο όνομα. Εκεί δεν υπήρξαν συμβουλές;
Γ.Κ.: Ο Τάκης ο Ευσταθιάδης υπήρξε ένας μεγάλος δάσκαλος τον οποίο εγώ παρακολούθησα πάρα πολύ. Δεν ήταν ο άνθρωπος που θα με φώναζε για να μου πει, μην κάνεις αυτό ή κάνε έτσι. Τον ακολούθησα στην κάθοδό του, εκλέχτηκα μαζί του, με έκανε αμέσως αντιδήμαρχο και κολύμπησα στα βαθιά που με έριξε.
[Π]: Ήσασταν πολύ νέος…
Γ.Κ.: Ήμουν πολύ νέος, αλλά όπως αποδείχτηκε στην πορεία ήμουν και από τα καλά του στοιχεία. Ήμουν από τα θετικά στοιχεία που είχε δίπλα του. Με τίμησε. Οφείλω να πω ότι τον αντέγραψα πολύ. Σε πολλά πράγματα. Του χρωστάω του Ευσταθιάδη, γιατί εγώ δεν έφυγα για τον Ευσταθιάδη από την παράταξη. δεν είχε να κάνει με εκείνον. Ξέρω ότι για τους παλαιούς είναι βαρύ αυτό που λέω αλλά δεν ήθελα να ήμουν η συνέχεια Ευσταθιάδη γιατί ήθελα να είμαι με την δική μου σφραγίδα. Και είμαι όμως τελικά. Υπήρξε και η επόμενη ημέρα που ξημερώνει με νέες αντιλήψεις. Εγώ ήθελα να χαράξω τη δική μου διαδρομή. Δεν ήθελα να είμαι η συνέχειά του και ούτε να παραλάβω και τα βαρίδιά του.
[Π]: Και κατηγορηθήκατε πολύ τότε…
Γ.Κ.: Ναι, από αυτούς που είχαν ανάγκη τον Ευσταθιάδη για τη δική τους πολιτική ύπαρξη. Μόλις έφυγε ο Ευσταθιάδης όλοι αυτοί εξαφανίστηκαν. Όλοι αυτοί που τότε με κατηγορούσαν, πολιτικά είναι εξαφανισμένοι σήμερα αν και προσπαθούν πάλι να δημιουργήσουν εντάσεις. Εγώ δεν είχα ανάγκη τον ίδιο τον Ευσταθιάδη και το απέδειξα. Είχα ανάγκη την πίστη μου, το όραμά μου, τις ιδέες μου και τον κόσμο που τον είχα σιγα σιγά στο πλευρό μου. Και εξήγησα του Ευσταθιάδη τότε ότι δε θέλω να συνεχίσω την πορεία αυτής της παράταξης γιατί θεωρώ ότι έχει κλείσει τον κύκλο της. Θεώρησα δηλαδή ότι με τον Ευσταθιάδη έκλεινε ιστορικά ο κύκλος αυτής της παράταξης. Αν πρέπει να ανοίξει ένας νέος ιστορικός κύκλος θα πρέπει να είναι με νέες δυνάμεις, με νέα πρόσωπα. Πολλοί από αυτούς που ήταν νέοι τότε με τον Ευσταθιάδη – και δεν εννοώ ηλικιακά αλλά πρωτοεμφανιζόμενοι πολιτικά – έχουν σήμερα ρόλο και είναι κοντά μου. Ήταν και μια ομάδα παλαιάς κοπής, οι οποίοι θεωρώ ότι έκλειναν τον κύκλο τους. Οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνανε ή δε με θέλανε. Ούτε εγώ τους ήθελα. Δεν ταιριάζαμε. Ένας γάμος δε μπορεί να γίνει μόνο για την εξουσία. Να σε ανέχομαι και να με ανέχεσαι μόνο για να κυβερνήσουμε. Όχι! Ένας γάμος γίνεται για να δημιουργήσουμε γι΄ αυτό επέλεξα την ρήξη μαζί της. Εμείς ενωθήκαμε με τα υγιή στοιχεία κάποια στιγμή όταν συμφωνήσαμε ότι αυτή η πόλη πρέπει να αναγεννηθεί, γιατί με τον Κορτζίδη είχε μαραζώσει και ρημάξει. Έτσι καθίσαμε όλες οι παραγωγικές δυνάμεις. Και να σας πω ένα χαρακτηριστικό. Δεν είμαστε επαγγελματίες πολιτικοί. Δε ζούσαμε από το Δήμο. Ούτε είπαμε να βγούμε στο Δήμο για να έχουμε το ψωμί μας. Ούτε ο Γιάννης ο Τσαρπαλής, ούτε όσοι ακολούθησαν. Όλοι έχουν τις δουλειές τους. Ενωθήκαμε για το καλό της πόλης. Και μέχρι τώρα έχει βγει σε καλό για την πόλη μας.
Κλείνοντας να πω ότι σέβομαι πάρα πολύ τον Ευσταθιάδη. Και ακόμη και τώρα τον καλώ στα εγκαίνια και τις εκδηλώσεις μας πρώτο. Τον θεωρώ τον πατριάρχη της Αργυρούπολης και του αναγνωρίζω τον ιστορικό του ρόλο, την βαρύτητα που έχει. Δεν προσδοκώ τίποτα, ούτε επιδιώκω κάτι. όταν το κάνω. Απλώς τιμώ την ιστορία μας. Θεωρώ όμως ότι ενδόμυχα κι αυτός καμαρώνει για μένα, διότι θήτευσα δίπλα του, στον τρόπο της δουλειά τους. Εγώ είμαι Αυτοδιοικητικός γιατί μιμήθηκα τον Ευσταθιάδη. Ναι, αυτό το αναγνωρίζω είναι δικό του. Όλα τα υπόλοιπα όμως είναι μόνο δικά μου όπως η γέννηση της παράταξής μας και η πορεία μας που γράφει πραγματικά ιστορία στην Αναγέννηση του Δήμου μας. Για όλο αυτό χρωστάω μόνο στα μέλη της παράταξης και στους συνεργάτες μου ένα μεγάλο ευχαριστώ.
[Π]: Είστε υπέρ της ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής;
Γ.Κ.: Εξαρτάται τι εννοούμε ποινικοποίηση. Την υπόθεση ΑΘΗΝΑ που στείλαμε στον εισαγγελέα διαφθοράς είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα κι εμείς βρήκαμε ότι υπάρχει μεγάλη ζημιά για το Δήμο. Δεν μπορούμε να το κρύψουμε. Δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε όπως λειτουργούσαν κάποιοι Δήμαρχοι παλιότερα και έκρυβαν τη σκόνη κάτω από το χαλί για να μη θίξουμε κανένα. Εμείς εξαγγείλαμε μεταξύ άλλων ότι θα φέρουμε και κάθαρση. Ποιος άλλος Δήμαρχος, της Νότιας Αθήνας έχει στείλει στον Εισαγγελέα Διαφθοράς κάτι που βρήκε; Εκτός αν δεν βρήκε. Άρα όταν καταγγέλλεις και λες κάποια πράγματα πρέπει να τα πηγαίνεις μέχρι τέλους. Αλλιώς είσαι ψεύτης και λαϊκιστής. Εγώ είχα πει ότι υπάρχει σκάνδαλο. Το βρήκα και το πήγα στον Εισαγγελέα. Εκείνος θα αποφανθεί και θα δει αν έχω δίκιο ή όχι.
[Π]: Παρόλο που στρέφεστε εναντίον συναδέλφων;
Γ.Κ.: Γιατί τους είπε κανείς πως έχουν το άσυλο να κάνουν ότι θέλουν; Αν αύριο εγώ έχω κάνει παρανομίες στη διοίκησή μου, έχω την ασυλία να με συγκαλύψει ο επόμενος; Δε λέω παρανομίες του στυλ πήγαμε να λειτουργήσουμε ένα παιδικό σταθμό και προσλάβαμε δύο ανθρώπους. Μιλάω για ενέργειες που ήταν καταστρεπτικές για τα οικονομικά του Δήμου. Κοιτάξτε να δείτε – επειδή μιλήσατε για ποινικοποίηση – όταν η εφημερίδα της αντιπολίτευσης με κατηγορεί ότι κάνω χατίρια σε επιχειρηματίες και ζημιώνω το Δήμο και το κάνει με αυτό τον τίτλο μόνο και μόνο για να δημιουργήσει εντύπωση θα έρθει στο δικαστήριο, επειδή πολιτικά δε μπορεί να γίνει διάλογος σε αυτό, να το αποδείξει. Μάλιστα προσπάθησα να τους φέρω μέσω της αυτόφωρης διαδικασία δια του τύπου και κρυφτήκανε. Τους προειδοποίησα και από τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου ότι έχω καταθέσει μήνυση και από την επομένη ίσχυε η αυτόφωρη διαδικασία. Τους κάλεσα μάλιστα να πάμε μαζί και να αποδείξουν όσα έγραψαν. Στην περίπτωση που θα το αποδείκνυαν θα παραιτιόμουν την επόμενη ημέρα. Αυτοί λοιπόν δεν μπορούν να έχουν πολιτική αντιμετώπιση. Θα έχουν ποινική. Οφείλω να υπερασπιστώ την τιμή μου, διότι όπως είπαμε και νωρίτερα έχω δύο αγόρια και μπορείς να βγεις αύριο και να τους πεις ότι ο πατέρας τους ήταν ένας «κακός ή αποτυχημένος δήμαρχος», αλλά όχι «κλέφτης». Κι αν το πεις θα πρέπει να το αποδείξεις. Αν δεν το αποδείξεις θα πληρώσεις τις συνέπειες. Και αυτό είναι αταλάντευτο στην πορεία μου. Όποιος νομίζει ότι μπορεί να μου θίγει την εντιμότητα θα το αποδεικνύει κιόλας.
[Π]: Θα θέλατε να προσθέσετε κάτι;
Γ.Κ.: Να πω κλείνοντας, ότι παρασυρόμαστε καμία φορά οι άνθρωποι από τη ματαιοδοξία και νομίζουμε ότι εμείς είμαστε κι άλλοι δεν είμαστε. Απολαμβάνω αυτό το ταξίδι και το απολαμβάνω στη λογική ότι το ζούμε σήμερα και κάτι θα αφήσουμε πίσω μας. Δεν δέχομαι ότι εγώ είμαι ο καλύτερος και οι άλλοι δεν υπάρχουν. Αλλά δε δέχομαι επίσης ότι έχω και ποταπά κίνητρα και κάνω από κάποιους που προσπαθούν να μου προσάψουν σώνει και καλά, κάτι. Σε αυτούς είμαι πολύ σκληρός και αμείλικτος, και στη δικαιοσύνη θα δικαιωθώ γιατί είμαι καθαρός και ξάστερος. Σε όλους τους υπόλοιπους, αυτό που λέω είναι ότι καθημερινά κρινόμαστε από τον κόσμο. Εκείνος μας κρίνει, ούτε τα ΜΜΕ, ούτε κανείς. Όταν το παιδί παίζει με ασφάλεια στις παιδικές χαρές και τα γήπεδα με ασφάλεια, ο παππούς που πάει στο καινούργιο ΚΑΠΗ και απολαμβάνει τον καφέ του, κι όλα αυτά χωρίς λεφτά. Κάποια στιγμή στην Ελλάδα πρέπει να καταλάβουμε τι διοικεί ο καθένας. Αν εγώ είχα τα λεφτά που έχουν άλλοι Δήμοι σας διαβεβαιώνω ότι θα είχα κάνει εκατό πράγματα παραπάνω. Οπότε όσα έχουμε κάνει μέχρι σήμερα είναι πολύ περισσότερα από αυτά που έχουν κάνει δήμοι οικονομικά πιο εύρωστοι. Ο ανθρώπινος παράγοντας μετράει και όχι τα χρήματα. Εμείς λοιπόν, καταθέτουμε την ψυχή μας. Όταν δεν έχεις ούτε λεφτά, ούτε βοήθεια εκ των πραγμάτων αναγκάζεσαι να σπάσεις το κεφάλι σου και να βρεις λύσεις. Και να δώσεις την ψυχή σου για να φέρεις αποτέλεσμα. Εμείς δίνουμε και την ψυχή μας και έχουμε αποτέλεσμα.
[Δημοσιεύτηκε στον ΠΑΛΜΟ της Γλυφάδας, 1 Ιουλίου 2017]
