Κίνηση Πολιτών Βουλιαγμένης: Απάντηση στο Γραφείο «Μύθου» του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης

Βάρη Βούλα Βουλιαγμένη

Σε δημοσιεύματα χυδαίου και υβριστικού περιεχομένου κανονικά απαξιούμε να απαντήσουμε και στέλνουμε τους υβριστές μας στον εισαγγελέα. Επειδή όμως οι συμπολίτες μας πρέπει να γνωρίσουν την αλήθεια, ιδίως σε θέματα σοβαρά, οφείλουμε να τους ενημερώσουμε, και επιφυλασσόμεθα παντός εν γένει δικαιώματός μας για τα περαιτέρω, αν δεν μας ζητήσουν οι υβριστές δημόσια συγνώμη.

Ας πάρουμε λοιπόν τα γεγονότα σύμφωνα με τη σωστή χρονολογική τους σειρά και τάξη, μιας και το περιεχόμενο του δελτίου τύπου του Δήμου είναι αλλοπρόσαλλο και σκόπιμα αποπροσανατολιστικό.

Το 2003, το Π. Δ/γμα (ΦΕΚ 51/4.2.2003, τ.Α΄) έθεσε τους γνωστούς αυστηρούς όρους και περιορισμούς για την προστασία της Λίμνης, οι οποίοι έπρεπε να εφαρμοστούν εντός διετίας από την ημερομηνία της δημοσίευσής του, ήτοι μέχρι 4.2.2005. Μεταξύ άλλων επέβαλλε και την απομάκρυνση των υφιστάμενων κτισμάτων και δραστηριοτήτων, των οποίων η χρήση ήταν αντίθετη στις σχετικές διατάξεις του Π. Δ/τος.

Σε προηγούμενη ανακοίνωση ανέφερα, όπως ήταν φυσικό, το όνομα του πρώην δημάρχου Γρηγόρη Κασιδόκωστα, καθώς είχε εμπλακεί, σε διάφορες φάσεις του ιστορικού χρονικού τις Λίμνης, με τρόπο αντίθετο απ’ αυτόν που προσδοκούσα. Δεν ήταν επομένως εφικτή η παράλειψη από την αναλυτική μου καταγραφή. Ωστόσο, έχω χρέος να σημειώσω ότι, όταν έκανα γνωστή στο Δήμο Βουλιαγμένης τη δημοσίευση του Π. Δ/τος που αφορούσε την προστασία της Λίμνης, ο Κασιδόκωστας με κάλεσε στο γραφείο του και μου έδωσε κατασυγκινημένος συγχαρητήρια. Το ίδιο έκανε και όταν έσωσα τον θερινό κινηματογράφο «Ακτή» από κατεδάφιση, πετυχαίνοντας να αναγνωριστεί από το Υπουργείο Πολιτισμού ως «Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο με χρήση κινηματογράφου». Αισθανόταν τόσο χαρούμενος από τις επιτυχίες αυτές, ώστε στις παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων μου πρότεινε να αναλάβω τη γενική επιστασία των Ολυμπιακών Πολιτιστικών και Καλλιτεχνικών Εκδηλώσεων στη Βουλιαγμένη, καθώς η πόλη είχε αναδειχθεί σε Ολυμπιακό Δήμο. Αυτό τελικά δεν πραγματοποιήθηκε, επειδή δεν άρεσε η ιδέα σε κάποιους δημοτικούς συμβούλους του συνδυασμού του.

Την άνοιξη του 2005, τον επισκέφτηκα στο γραφείο του (που, παρά τη συχνή αντιπαλότητά μας, η είσοδος για μένα ήταν πάντα ανοιχτή) και τον ρώτησα τί σκοπεύει να κάνει σχετικά με την εφαρμογή των όρων προστασίας της Λίμνης που απορρέουν από το Π. Δ/γμα του 2003. Μου απάντησε ότι δεν ήταν τότε κατάλληλες οι συνθήκες, επειδή την περίοδο εκείνη δεν ήθελε να έρθει σε σύγκρουση με τους «παπάδες». Τον όχλησα κι άλλες φορές αλλά η απάντηση ήταν πάντα ίδια.

Το 2011, ως Δήμαρχος πλέον του Δήμου Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης με κάλεσε εκείνος στο γραφείο του και μου είπε: «Τώρα είναι ο κατάλληλος καιρός. Η Λίμνη θα ξαναγίνει όπως τη ζήσαμε κι εσύ και εγώ, όταν ήμασταν παιδιά». Όταν εξέφρασα δυσπιστία, πήρε στα χέρια του τη φωτογραφία του Πάρη, που βρισκόταν μόνιμα στο γραφείο του και μου είπε: «Ορκίζομαι στη ζωή του παιδιού μου». Τον πίστεψα! Τον ίδιο όρκο μου έδωσε και τότε που είχα εξοστρακιστεί στον Νομό Αργολίδας από τον Νομό Πειραιά, όπου υπηρετούσα ως Σχολικός Σύμβουλος, ενώ ταυτόχρονα ασκούσα και τα καθήκοντά μου ως δημοτικός σύμβουλος στη Βουλιαγμένη. Ήταν η κρίσιμη για τη Λίμνη περίοδος του 1992/3 με τους εκβραχισμούς που έγιναν στον χώρο της. Ο τοπικός και ο αθηναϊκός Τύπος θεώρησαν υπεύθυνο για την παράνομη μετακίνησή μου τον Γρ. Κασιδόκωστα. Μέχρι και στη Βουλή κατατέθηκαν από τα κόμματα της τότε αντιπολίτευσης ερωτήσεις για την παράνομη απομάκρυνσή μου από την οργανική μου θέση και από τον τόπο των δραστηριοτήτων μου ως δημοτικού συμβούλου και ζητούσαν άρση της σκανδαλώδους αδικίας. Ο Γρηγόρης Κασιδόκωστας με είχε και τότε διαβεβαιώσει στο γραφείο του, δίνοντάς μου τον ίδιο όρκο και κοιτάζοντάς με επίμονα στα μάτια, ότι αυτός δεν είχε καμία ανάμιξη στο θέμα. Τον πίστεψα! Γι’ αυτό, παρακάλεσα τους δημοσιογράφους να σταματήσουν να τον κατηγορούν. Ήθελα από καιρό να κάνω αυτήν την προσωπική μου ομολογία για τον Γρηγόρη της Βουλιαγμένης. Γιατί κανένας δεν γνώρισε καλύτερα από μένα, εκτός από το οικογενειακό του περιβάλλον, τον χαρακτήρα και την ψυχοσύνθεση του ανθρώπου, άσχετα αν κάποιες φορές με είχε πικράνει ενεργώντας υπό την επήρεια κακών συμβούλων και λανθασμένων συμβουλών. Και ευχαριστώ, ως προς αυτό το σημείο, τον συντάκτη του δελτίου τύπου του δήμου που μου έδωσε την αφορμή να μιλήσω για έναν άνθρωπο που η αγάπη του για τον τόπο του ήταν αξιοθαύμαστη, για έναν άνθρωπο που δεν συνήθιζε να αθετεί τις υποσχέσεις του, ενώ κάποιες φορές αναγνώριζε και τα λάθη του, όταν του τα υποδείκνυες.

Ας επανέλθουμε όμως στο κύριο θέμα που σήμερα μας απασχολεί. Στις 21.07.2015, η Κίνηση Πολιτών Βουλιαγμένης υπέβαλε καταγγελία στο Σώμα Επιθεωρητών Περιβάλλοντος (α.π. ΣΕΠΔΕΜ/ΕΝΕ 1984/28.7.2015) ζητώντας να εφαρμοσθούν οι όροι προστασίας στη Λίμνη, όπως επιβάλλει το Π. Δ/γμα του 2003. Στις 3.08.2015, μετά από επιτόπιο έλεγχο, οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος συντάσσουν έκθεση αυτοψίας και ζητούν από την Εκκλησία της Ελλάδος και την Εταιρεία «Ιαματικά Λουτρά Βουλιαγμένης» να εκτελέσουν τους όρους του ως άνω Π. Δ/τος. Όμως η Εκκλησία της Ελλάδος με την 3063698/1.10.2015 δήλωσή της υπήγαγε στις διατάξεις του Ν. 4178/2013 τις αυθαίρετες κατασκευές και χρήσεις που ήταν εγκατεστημένες και λειτουργούσαν στο χώρο της Λίμνης.

Το Σώμα Επιθεωρητών Περιβάλλοντος και Δόμησης προέβη σε έλεγχο της παραπάνω δήλωσης και με την 342/18.2.2016 έκθεσή του κάλεσε την ΥΔΟΜ του Δήμου Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης να ανακαλέσει την επίμαχη δήλωση υπαγωγής καθώς αντίκειται στους όρους του Π. Δ/τος 2003, ενώ ταυτόχρονα παρέπεμπε τον μηχανικό, που είχε συντάξει τη δήλωση υπαγωγής, στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του Τ.Ε.Ε., για σχετικό έλεγχο. Και με το 481/4.3.16 έγγραφό του κάλεσε σε απολογία, εντός 5 εργάσιμων ημερών, την Εκκλησία της Ελλάδος και την Α.Ε. Ιαματικά Λουτρά Λίμνης Βουλ/νης.

Η ΥΔΟΜ του Δήμου Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης, παρά την υπόδειξη που της έγινε από τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος για ανάκληση της υπαγωγής, αντί συμμόρφωσης πρόβαλε το επιχείρημα ότι οι προϋφιστάμενες του έτους 1981 κατασκευές μπορούν να τακτοποιηθούν, δίνοντας τη δυνατότητα στην Εκκλησία της Ελλάδος και στην ως άνω Εταιρεία να τροποποιήσουν την αρχική δήλωση υπαγωγής (βλ. Α.Π. 2304/18.5.2016). Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι στο ως άνω έγγραφο αναφέρεται επίσης η παρατήρηση ότι σύμφωνα με τη συνταχθείσα, κατ’ εντολή της Ανώνυμης Εταιρείας, από 21.4.2016 τεχνική έκθεση αεροφωτογραφιών του Τοπογράφου Μηχανικού Ευθ. Σταμπουλόγλου, «η πλειοψηφία των υφιστάμενων κτισμάτων προϋφίσταται του έτους 1979». Δηλαδή με την τροποποίηση που υπεδείκνυε η ΥΔΟΜ σώζονταν τα περισσότερα αυθαίρετα στη Λίμνη με τις παράνομες χρήσεις τους. Ακολουθώντας την υπόδειξη της ΥΔΟΜ, η Εκκλησία της Ελλάδος προχώρησε στην έκδοση της με αρ. 793367/2.5.2017 νέας βεβαίωσης υπαγωγής στις διατάξεις του Ν. 4178/13 για τα ως άνω ακίνητα. Δηλαδή η ΥΔΟΜ του Δήμου Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης ουσιαστικά δεν διεφώνησε με την υπαγωγή, όπως εκ του πονηρού αναφέρεται στο Δελτίο Τύπου του Δήμου. Αντίθετα, συνέβαλε με την τροποποίηση που υπέδειξε στην κατοχύρωση της διαιώνισης της παρανομίας στη Λίμνη.

Στη συνέχεια, επειδή προέκυψε διαφωνία απόψεων μεταξύ ΥΔΟΜ και Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, η υπόθεση οδηγήθηκε στο αρμόδιο Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων Ανατολικής Αττικής (ΣΥΠΟΘΑ), όπου παραβρέθηκαν όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, δηλαδή η προϊσταμένη της ΥΔΟΜ Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης, οι δικηγόροι και οι μηχανικοί της Εκκλησίας και της Εταιρείας αφενός και ο γράφων αφετέρου. Στο ΣΥΠΟΘΑ ισχυρίσθηκα ότι το Π. Δ/γμα του 2003 κατισχύει του Νόμου περί τακτοποιήσεων των αυθαιρέτων κτισμάτων και χρήσεων ανεξάρτητα από το έτος κατασκευής τους στο χώρο της Λίμνης. ΟΙ άλλοι επικαλέσθηκαν την ισχύ του Νόμου και το ΣΥΠΟΘΑ τους δικαίωσε.

«Στη συνέχεια, λέει το Δελτίο Τύπου του Δήμου, ο κ. Διονυσόπουλος προσέφυγε στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και όχι η Εκκλησία και η μισθώτρια εταιρεία, όπως ισχυρίζεται». Μα δεν ισχυρίσθηκα κάτι τέτοιο! Δήλωση, μετά την απόφαση του ΣΥΠΟΘΑ, έκανα στον τοπικό τύπο λέγοντας ότι ο αγώνας μας θα συνεχισθεί και ότι η Λίμνη τελικά θα σωθεί, προσβλέποντας σε μια δίκαιη κρίση της Ελληνικής Δικαιοσύνης πλέον. Και προσφύγαμε όχι στο Υπουργείο, αλλά στο Εφετείο, όπου την Κίνηση Πολιτών Βουλιαγμένης, αντί για μένα, την εκπροσώπησε πράγματι συγγενής μου, επειδή εγώ ήμουν εκ του νόμου εκπρόθεσμος. Η σχετική αλληλογραφία που προηγήθηκε μεταξύ ΥΔΟΜ, Εταιρείας κλπ. ροκάνισε εις βάρος μου τον χρόνο με αποτέλεσμα να τεθώ εκτός δικαστικού στίβου, καθώς η χρονική προθεσμία που προέβλεπε ο νόμος για προσφυγή στο Εφετείο ήταν περιορισμένη. Μάλιστα η Πάρεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που εκπροσώπησε στη δίκη τον Υπουργό Περιβάλλοντος γνώριζε τη λεπτομέρεια (από ποιον άραγε;) ότι ο αιτών ήταν γαμπρός μου και ζήτησε να απορριφθεί η αίτηση και να καταργηθεί η δίκη, λόγω συγγενείας του αιτούντος με τον εκπρόθεσμο Διονυσόπουλο. Αλλά το αίτημα αυτό απορρίφθηκε με το επιχείρημα ότι ο σχετικός νόμος δεν θεωρεί εκπρόθεσμο όλο το γενεαλογικό δέντρο του Διονυσόπουλου!

Το Δελτίο τύπου του Δήμου αναφέρεται, για να δικαιολογήσει την καθυστέρηση της εκτέλεσης της απόφασης του Εφετείου, και σε «αντικρουόμενες αποφάσεις, αυτής του ΣΥΠΟΘΑ και αυτής του Εφετείου». Αν είναι δυνατόν! Ποιος συσχετισμός μπορεί να γίνει μεταξύ της γνωμοδότησης μιας κρατικής υπηρεσίας και της απόφασης της δικαστικής εξουσίας; Το Εφετείο διόλου δεν ασχολήθηκε με τη γνωμοδότηση του ΣΥΠΟΘΑ. Η γνωμοδότηση του ΣΥΠΟΘΑ με την προσφυγή μας στο Εφετείο αγνοήθηκε, όπως ήταν αναμενόμενο.

Ούτε είπα ότι η ΥΔΟΜ είναι υπηρεσία κατεδαφίσεων. Μα γιατί επινοούνται τέτοια ασύστολα ψεύδη από το Δελτίο τύπου του Δήμου;

Η ΥΔΟΜ ανακαλεί άδειες, προβαίνει σε αυτοψίες και επιβάλλει πρόστιμα. Ποιος παραπληροφορεί το κοινό και ποιες είναι οι ανακρίβειες που αναιδώς και ανοήτως μου καταλογίζει ο συντάκτης του Δελτίου τύπου του Δήμου; Εμείς ό,τι έχουμε πει, κατά καιρούς, σχετικά με τις ενέργειές μας, προκύπτει «εξ εγγράφων»!

Όσο για τα σχόλιά μας που θεωρήθηκαν ειρωνικά για το δήμαρχο, διευκρινίζω και επαναλαμβάνω. Είχα αναφέρει επί λέξει: «Ο φίλος δήμαρχος, όπως είναι φυσικό, ξεχνά ή συγχέει κάποιες λεπτομέρειες, λόγω του πολυσχιδούς του έργου προφανώς. Όμως «φίλος μεν Πλάτων, φίλτατη δ’ αλήθεια», όπως έλεγε ο Αριστοτέλης. Δεν ειρωνεύθηκα το Δήμαρχο, γιατί πράγματι πιστεύω ότι το έργο ενός δημάρχου είναι όντως πολυσχιδές. Ο Δήμαρχος έχει περισσότερες ασχολίες και περισσότερα προβλήματα να λύσει στον τόπο του απ’ ό,τι ένας υπουργός στην Κυβέρνηση. Και ο δικός μας Δήμαρχος έχει δώσει και εξακολουθεί να δίνει αρκετά δείγματα της πολυσχιδούς δραστηριότητάς του. Δεν καταλαβαίνω γιατί ο συντάκτης του Δελτίου τύπου του Δήμου είδε το σημείο αυτό ως ειρωνεία! Ούτε τον κατηγόρησα ότι είπε ψέματα. Ούτε ο Αριστοτέλης κατηγόρησε τον δάσκαλό του για ψεύδη, αλλά για λάθη. Για λάθη μίλησα και κανείς μας δεν πρέπει να πιστεύει ότι έχει το «αλάθητον». Ο Δήμαρχος θα πρέπει να μας ευγνωμονεί όταν του επισημαίνουμε τα λάθη του και να μην παρασύρεται από τους κόλακες, γιατί αυτοί είναι οι πιο επικίνδυνοι εχθροί του.

Η αίτησή μας στο Διοικητικό Εφετείο δεν υποβλήθηκε για «ακύρωση της απόφασης του ΣΥΠΟΘΑ», όπως ανοήτως και εκ του πονηρού σημειώνεται στο Δελτίο τύπου του Δήμου. Η γνωμοδοτική απόφαση του ΣΥΠΟΘΑ, όπως είπαμε αγνοήθηκε. Η προσφυγή μας στο Εφετείο, όπως στο ίδιο το κείμενο της απόφασης αναφέρεται, «επεδίωκε την ακύρωση της αριθ. 793367 βεβαίωσης περαίωσης της διαδικασίας υπαγωγής στο ν. 4178/2013 αυθαιρέτων κατασκευών και χρήσεων στη Λίμνη Βουλιαγμένης, η οποία έγινε με υπόδειξη της ΥΔΟΜ Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης. Στρεφόταν: «κατά των: α) Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ο οποίος παραστάθηκε δια της Παρέδρου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και β) του Δήμου Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης, ο οποίος εκπροσωπείται νόμιμα αλλά δεν παραστάθηκε». Φρόντισε όμως να κατατεθεί στο Εφετείο το έγγραφο της ΥΔΟΜ του Δήμου που τροποποιούσε τη δήλωση υπαγωγής, η οποία ευνοούσε τους αντιδίκους μας, με επικαιροποιημένη τη χρονολογία, 25.7.2019.Το Εφετείο έκρινε ως εσφαλμένη την άποψη της ΥΔΟΜ Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης και αποδέχθηκε το αίτημά μας ότι η απορρέουσα από το Π.Δ/γμα 2003 ρύθμιση, ως ειδική για τη Λίμνη της Βουλιαγμένης, κατισχύει των ρυθμίσεων του Ν. 4178/2013, καθώς πηγάζει από το άρθρο 24 του Συντάγματος». Επομένως, η συγκεκριμένη διάταξη του Νόμου για τις τακτοποιήσεις των αυθαιρέτων, σε ό,τι αφορά τη Λίμνη της Βουλιαγμένης, είναι αντισυνταγματική. Αυτό σημαίνει ότι αν η ΥΔΟΜ Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης δεν είχε διαφωνήσει με τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος του Υπουργείου το 2016, και η Λίμνη θα είχε αποκατασταθεί από τότε και εμείς θα είχαμε απαλλαγεί από μία ακόμη περιπέτεια.

Επομένως, ο συντάκτης του Δελτίου τύπου του Δήμου ψεύδεται διττώς και ασυστόλως, όταν λέει ότι «η αίτηση ακύρωσης στρεφόταν κατά της απόφασης του ΣΥΠΟΘΑ και είχε ως αντίδικο τους ιδιοκτήτες της Λίμνης και κανέναν άλλον». Οι αντίδικοί μας ήταν ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας και ο Δήμος Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένες και κανένας άλλος. Η Εκκλησία της Ελλάδος και η Α. Ε. «Ιαματικά Λουτρά Βουλιαγμένης-Τουριστικές Επιχειρήσεις» παραστάθηκαν με τους δικηγόρους τους ασκώντας παρέμβαση. Γι’ αυτό και σε όλους αυτούς επέβαλε το Εφετείο «την απόδοση του παραβόλου στον αιτούντα, καθώς και τη δικαστική δαπάνη».

Η νίκη αποκλειστικά ανήκει στους απλούς αλλά ενεργούς πολίτες και όχι στους διαστρεβλωτές της αλήθειας. Όχι σε αυτούς που έχουν «τρικυμίαν εν κρανίω» και συντάσσουν «Δελτία μύθου», αντί τύπου και βλέπουν τους άλλους όχι σαν απλούς συμπολίτες τους αλλά τους ειρωνεύονται απρεπώς και αναιδώς ταυτίζοντάς τους με κωμικά πρόσωπα μυθιστορημάτων. Φαίνεται, σύμφωνα και με όσα εκτέθηκαν, ότι είναι υπερβολικά επηρεασμένοι από τα μυθιστορήματα και τους μύθους. Γι’ αυτό ίσως αποστρέφονται την αλήθεια. Είναι λυπηρό! Να φθάνουν όμως στο σημείο, με ψευδή επιχειρήματα και με απρεπείς χαρακτηρισμούς, να διεκδικούν τον τίτλο του νικητή ή να τον μοιρασθούν με τους πραγματικούς νικητές, ενώ ήταν αντίδικοι και ηττήθηκαν κατά κράτος και αυτοί και οι σύμμαχοί τους, αγγίζει τα όρια του θράσους.

30 Νοεμβρίου 2021

Ο Πρόεδρος της ΚΙΝ.ΠΟ.Β.

Χρήστος Διονυσόπουλος

Φιλόλογος, Ιστορικός, Αρχαιολόγος

Επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος του ΥΠΕΠΘ

Πρώην Επιστημονικός Συνεργάτης της Ακαδημίας Αθηνών

[Δημοσιεύτηκε στον ΠΑΛΜΟ της Γλυφάδας, 4 Δεκεμβρίου 2021]