Γράφει η Παναγιώτα Κοβάνη, Ψυχολόγος, MSc. Ψυχική Υγεία Παιδιών και Εφήβων, Οικογενειακή Συμβουλευτική & Ψυχολογική Υποστήριξη παιδιών-εφήβων
Η αναζήτηση θεραπείας για ένα παιδί μπορεί να είναι ένα δύσκολο βήμα για τους γονείς.
Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε ότι το να φέρουμε ένα παιδί στη θεραπεία μπορεί να μην επιλύσει αυτόματα οποιοδήποτε θέμα είναι το επίκεντρο. Δεν υπάρχει κανένα «φτιάξιμο» παιδιών. Το να βοηθήσετε το παιδί σας να αναγνωρίσει και να αναπτύξει μια επίγνωση ως προς τη συμπεριφορά και τα συναισθήματά του είναι συνήθως το σημείο εκκίνησης. Αυτό επεκτείνεται και σε εσάς, τον γονέα, έτσι ώστε να μπορεί να τεθεί ο προβληματισμός, σχετικά με το πώς το γονεϊκό στυλ ή η προσέγγισή σας και τυχόν άλλοι παράγοντες (δηλαδή πώς ανταποκρίνεστε στο άγχος ή την απογοήτευση), επηρεάζει το παιδί σας. Τότε μπορεί να προκύψει η ανάπτυξη και η εξάσκηση των στρατηγικών αντιμετώπισης. Ανάλογα με τις περιστάσεις ή/και την ηλικία του παιδιού, ο θεραπευτής μπορεί στην πραγματικότητα να συνεργαστεί πιο άμεσα μαζί σας. Εάν πρόκειται για περίπτωση όπου ο θεραπευτής εργάζεται πιο άμεσα με το παιδί, ο ρόλος σας ως γονέας εξακολουθεί να είναι πολύ κρίσιμος.
Εσείς και το παιδί σας εργάζεστε ως ομάδα στη θεραπεία. Είστε αυτοί που πρέπει να κάνετε την πραγματική δουλειά. Εάν το παιδί σας είναι μικρότερο, είστε συνήθως ο βασικός παράγοντας για την ενίσχυση των δεξιοτήτων και των στρατηγικών που πρέπει να εξασκηθούν στο περιβάλλον του σπιτιού. Εάν αυτό δεν πραγματοποιηθεί, η πρόοδος μπορεί να παραμείνει στάσιμη ή μπορεί να μην συμβεί καθόλου. Εξαιτίας αυτού, δεν είναι ασυνήθιστο για εσάς να νιώθετε ότι θέλετε να αποσυρθείτε ή ακόμα και να σταματήσετε να φέρνετε το παιδί σας στη θεραπεία.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι γονείς μπορεί να μην ασχοληθούν και να γίνουν ενεργοί συμμετέχοντες στη θεραπευτική διαδικασία του παιδιού τους. Οι γονείς είναι τόσο απίστευτα αγχωμένοι σήμερα. Οι περισσότεροι επικεντρώνονται στο να περάσουν απλά την κάθε μέρα, οπότε το να τους ζητήσουμε να δημιουργήσουν μια νέα ρουτίνα ή να αλλάξουν την προσέγγισή τους είναι αδύνατον και αυτό οδηγεί σε απογοήτευση. Μερικοί γονείς μπορεί να μην συμφωνούν με την αξιολόγηση του θεραπευτή. Απλώς μπορεί να μην είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν οι ίδιοι το ζήτημα ή μπορεί να μην δουν τον ρόλο τους ως παράγοντα που συμβάλλει. Αυτό μπορεί να τους κάνει λιγότερο πιθανό να θέλουν να δοκιμάσουν μια νέα προσέγγιση ή να ενισχύσουν αυτό που έχει ήδη γίνει στη συνεδρία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι γονείς μπορεί απλώς να μην είναι πρόθυμοι να αλλάξουν την προσέγγισή τους. Η θεραπεία σίγουρα δεν είναι η εύκολη λύση. Υπάρχει πραγματική δουλειά, αλλά υπάρχουν επίσης διάφοροι τρόποι με τους οποίους οι γονείς μπορούν να υποστηρίξουν αυτή τη διαδικασία για το παιδί τους.
Δημοσιεύτηκε στον ΠΑΛΜΟ της Γλυφάδας, 28 Μαΐου 2022]
