Με πρωτοβουλία της δημοτικής κίνησης Αλίμου «ΑΝΩ-ΚΑΤΩ στο Καλαμάκι» πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2021 ανοιχτή εκδήλωση με θέμα «Εμβολιαζόμαστε. Νικάμε τον κορονοϊό». Κύριος ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο Ανδρέας Ξανθός, γιατρός και πρώην Υπουργός Υγείας, ενώ παρέμβαση έκανε ο Θάνος Ορφανός, γιατρός, διευθυντής στο ΕΣΥ, δημοτικός σύμβουλος επικεφαλής της παράταξης «Άλιμος: Εδώ ζούμε!» και πρώην δήμαρχος Αλίμου.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε ανοικτό χώρο- και συγκεκριμένα στο θέατρο «Μαίρη Αρώνη»- και συγκέντρωσε το ενδιαφέρον πολλών πολιτών που το απέδειξαν με τη φυσική παρουσία τους, ενώ σημαντική ήταν η συνεισφορά στο άνοιγμα της εκδήλωσης από την τετραμελή τζαζ μπάντα αποφοίτων του Μουσικού Σχολείου Αλίμου.
Ο Ανδρέας Ξανθός με την ομιλία του αποσαφήνισε κάθε σκιά και φώτισε με τις γνώσεις, την επιστημοσύνη και την πολιτική του εμπειρία στη διαχείριση του τομέα της δημόσιας υγείας κάθε απορία, κάθε πτυχή ή προβληματισμό που εκφράστηκαν επιτόπου στην εκδήλωση. Όπως συγκεκριμένα είπε «το αφήγημα πως η πανδημία είναι μια μπόρα που θα περάσει σύντομα έχει προ πολλού καταρρεύσει». Απέδειξε με επιχειρήματα και τεκμήρια την ελλιπή κυβερνητική προσέγγιση πως ο εμβολιασμός είναι το μόνο μέτρο για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Επισήμανε ότι έχουμε στην εποχή μας το προνόμιο η γνώση να προχωράει γρήγορα, γεγονός που βοηθάει την αποτελεσματικότητά της, και τόνισε ότι θα πρέπει να είμαστε προσηλωμένοι και να εμπιστευόμαστε την επιστημονική κοινότητα τόσο διεθνώς όσο και στη χώρα μας.
Ο Α. Ξανθός ανέδειξε ότι με βάση τα επιδημιολογικά δεδομένα θα πρέπει να χαραχθεί μία νέα εθνική στρατηγική η οποία να μην παράγει κοινωνικές ανισότητες και αποκλίσεις όσον αφορά την προστασία των πολιτών απέναντι στον ιό και τις μεταλλάξεις του. Ο Θ. Ορφανός μετέφερε την αρνητική εμπειρία του από τα νοσοκομεία στη διάρκεια της πανδημίας. Και οι δύο ομιλητές επισήμαναν πως θα πρέπει το ΕΣΥ να ενισχυθεί και εξέφρασαν τη βεβαιότητα πως εάν δεν είχε εμφανιστεί η πανδημία η παρούσα κυβέρνηση θα είχε εκχωρήσει τις υπηρεσίες υγείας στον ιδιωτικό τομέα, συρρικνώνοντας το δημόσιο σύστημα σε ακραίο βαθμό. Η ίδια η πανδημία όμως μας δείχνει πως η δημόσια υγεία πρέπει να είναι και να παραμείνει δημόσιο αγαθό και να αναπτύσσεται ως τέτοιο δομικά και ουσιαστικά.
Ο Α. Ξανθός ανέδειξε με προτάσεις του τον κορυφαίο ρόλο που θα μπορούσε να έχει επιτελέσει η τοπική αυτοδιοίκηση με τις πρωτοβάθμιες δομές της. Όπως είπε, το δίκτυο των ΚΑΠΗ, των δημοτικών ιατρείων, του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι», οι επαγγελματίες υγείας και οι κοινωνικοί επιστήμονες που υπηρετούν στις δημοτικές κοινωνικές υπηρεσίες, έχοντας την άμεση επαφή με τους πολίτες στον τόπο τους και με επίγνωση της ανθρωπογεωγραφίας της περιοχής τους, θα μπορούσαν να έχουν προσφέρει τεράστιο έργο με τον «κατ’ οίκον εμβολιασμό» των ηλικιωμένων και άλλων μη αυτοδύναμων κινητικά ατόμων. Πρόκειται για πληθυσμούς που βάλλονται ιδιαίτερα, καθώς μεγάλο ποσοστό τους δεν έχει πεισθεί να εμβολιαστεί με αποτέλεσμα σήμερα οι βαριές νοσήσεις και οι θάνατοι να έχουν διάμεση ηλικία τα 78 έτη. Ο Α. Ξανθός ζήτησε επιτακτικά να γίνει ένα “restart” στο εμβολιαστικό πρόγραμμα, επισημαίνοντας ακόμα το μεγάλο έλλειμμα του τρέχοντος προγράμματος σχετικά με πληθυσμούς προσφύγων, μεταναστών, τσιγγάνων κλπ. που παραμένουν αποκλεισμένοι στους περιθωριοποιημένους χώρους διαβίωσής τους χωρίς πρόσβαση στην προστασία της υγείας τους. Όπως χαρακτηριστικά είπε «δεν υπάρχουν υγειονομικά σύνορα». Και όσο υπάρχει διεθνώς μεγάλο ποσοστό ανεμβολίαστων π.χ. σε χώρες της Αφρικής, και όσο στις χώρες της Ευρώπης υπάρχουν πληθυσμοί ολόκληροι με πολύ χαμηλό επίπεδο εμβολιασμού, τότε δεν είμαστε συνολικά καλά προστατευμένοι. Για να καταπολεμηθεί η κρίση εμπιστοσύνης θα πρέπει να κινητοποιηθούν άνθρωποι με επιρροή σε ειδικά ακροατήρια, ώστε να γίνει αντιληπτό ότι η πρόληψη σώζει ζωές και πως ο εμβολιασμός δεν είναι μόνο πράξη ατομικής προστασίας, αλλά είναι πράξη κοινωνικής αλληλεγγύης. Όσον δε αφορά τον σκεπτικισμό απέναντι στα εμβόλια και τη ρητορική των «αντιεμβολιαστών», και οι δύο ομιλητές επισήμαναν πως είναι μεν εύλογες οι επιφυλάξεις ειδικά από άτομα με ευάλωτη υγεία, όμως πρέπει όλοι μας να αναλογιστούμε πως έχει γίνει η πιο μαζική δοκιμή εμβολίου, με οριζόντιο και παγκόσμιο τρόπο στην ιστορία της ανθρωπότητας, κι αυτό πρέπει να μας γεμίζει αισιοδοξία και σιγουριά για να κάνουμε εκείνο που χρειάζεται: να επιδείξουμε κοινωνική και διαγενεακή αλληλεγγύη μεταξύ μας κάνοντας το εμβόλιο.
[Δημοσιεύτηκε στον ΠΑΛΜΟ της Γλυφάδας, 9 Οκτωβρίου 2021]
