Πολιτική πορεία με σταθερές αξίες και ιδέες για τον Νάσο Σπυρόπουλο και την παράταξη «Ελληνικό Αργυρούπολη Πρώτη Πόλη»

• Ο Νάσος Σπυρόπουλος, Επικεφαλής Δημοτικής Παράταξης «Ελληνικό – Αργυρούπολη Πρώτη Πόλη» σε αποκλειστική συνέντευξη στον «ΠΑΛΜΟ»

Παραμένει αναλλοίωτος στο χρόνο και σταθερός στις πολιτικές του αξίες και ιδέες. Δεν χάιδεψε ποτέ τα αυτιά των συμπολιτών του. Δεν χρησιμοποίησε ωραιοποιημένα πολιτικά λόγια για να γίνει αρεστός. Έχει καταφέρει να έχει τον δικό του «κόσμο» που τον στηρίζει και που τον στέλνει για εκπροσώπηση στα δημοτικά έδρανα του Δήμου Ελληνικού Αργυρούπολης. Ο Νάσος Σπυρόπουλος, φαρμακοποιός στο επάγγελμα, έχει πολυετή ενασχόληση με τα κοινά ξεκινώντας από το Δήμο Ελληνικού και στη συνέχεια προχωρώντας στον ενοποιημένο Δήμο Ελληνικού Αργυρούπολης. Η πολιτική του διαδρομή τον έχει καταστήσει βαθύ γνώστη των θεμάτων που απασχολούν το Δήμο Ελληνικού Αργυρούπολης. Έχει επιλέξει να κρατήσει χαμηλό επικοινωνιακό προφίλ, στοχεύοντας στις διαπροσωπικές σχέσεις. Ο «Παλμός» είχε τη χαρά να συνομιλήσει μαζί του και να συζητήσει τα φλέγοντα ζητήματα της επικαιρότητας. Δεδομένης και της χρονικής περιόδου δε θα μπορούσε να απουσιάζει και η ερώτησή μας για το μέλλον της παράταξης στο κοντινό 2023. Με αφοπλιστική ειλικρίνεια μεταξύ άλλων ο Νάσος Σπυρόπουλος μας απαντά: «Η παράταξη «Ελληνικό – Αργυρούπολη Πρώτη Πόλη» πορεύθηκε, πορεύεται και θα πορεύεται με σταθερές αξίες και χωρίς “ναι μεν, αλλά”. Ο κόσμος εκτιμά τη στάση μας και μάς εμπιστεύεται με την ψήφο του, εκλέγοντάς μας κάθε φορά. Δεν λείπουν ασφαλώς και εκείνοι της νοοτροπίας “καλά τα λέει ο Νάσος ο Σπυρόπουλος, όμως εμείς έχουμε βολευτεί εδώ ή εκεί. Άσε τώρα, ας βγάλουν άλλοι το «φίδι από την τρύπα».

[Π]: Όπως είναι γνωστόν το μεγάλο ερωτηματικό του Δήμου είναι η επένδυση στο χώρο του Ελληνικού. Μέχρι τώρα όλα κινούνται μέσα σε ένα θολό τοπίο με πολύ αργά βήματα. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει;

ΝΑΣΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Από το 2002 που έφυγε το αεροδρόμιο και ο χώρος των 6.000 στρεμμάτων έμεινε έρημος, ακούστηκαν πολλά. Εκείνο όμως που είχε ενστερνιστεί όλος σχεδόν ο λαός που κατοικεί στις όμορες περιοχές ήταν η δημιουργία ενός μικρού δάσους υψηλού πρασίνου, το οποίο θα αντιστάθμιζε το καταστροφικό πλήγμα της Αττικής από την τσιμεντοποίησή της. Όλες επίσης οι Δημοτικές Αρχές, καθώς επίσης και τα κυβερνητικά σχήματα (Κ. Καραμανλή, Κ. Σημίτη, Γ. Παπανδρέου) είχαν εξαγγείλει το λεγόμενο “Μητροπολιτικό Πάρκο”.

Τα τελευταία χρόνια όμως όλα τα παραπάνω ξεχάστηκαν, καθώς εισήχθη ο αδόκιμος όρος “ανάπτυξη”. Και λέω αδόκιμος διότι δεν νοείται μία πόλη ‘πνιγμένη’ στο τσιμέντο, όπως είναι η Αθήνα, να δεχθεί άλλη μία πόλη ουρανοξυστών και καζίνο.

Εάν λάβει κανείς υπόψιν και τις καταστροφές που προκλήθησαν από τις παλαιότερες αλλά και τις πρόσφατες πυρκαγιές, μα και την απειλή της κλιματικής αλλαγής, και ο πλέον αδαής αντιλαμβάνεται ότι η περιοχή των 6.000 στρεμμάτων θα αποτελέσει τη σανίδα σωτηρίας για το μέλλον των κατοίκων σήμερα, μα και των παιδιών μας αύριο. Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο εκπόνησε μελέτη βάσει της οποίας το υψηλό πράσινο επί του αυτού χώρου θα μείωνε τη συνολική θερμοκρασία της Αττικής κατά 4 βαθμούς σε ετήσια βάση.

Όμως  εμείς προσεγγίζουμε την “ανάπτυξη” οικονομικά και όχι ποιοτικά. Θεατρινίζουμε κατόπιν, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για την κλιματική αλλαγή και τη ρύπανση του πλανήτη από τη χρήση πλαστικού, προσποιούμενοι τους οικολόγους. Οι  σχετικές οικολογικές οργανώσεις , αντί να δώσουν τον αγώνα τους σε τούτο το καίριο σημείο, περιορίζονται στο να μαζεύουν καπάκια και καλαμάκια από τις παραλίες και να συλλέγουν σκουπίδια από τα βουνά, συσπειρώνοντας παράλληλα τους νέους σε αυτές τις δήθεν αποτελεσματικές δράσεις, εκμεταλλευόμενοι το υψηλό τους αίσθημα προσφοράς και οικολογικής συνείδησης. Δεν τους κατευθύνουν όμως προς μία ουσιαστική και ριζική λύση.

Πιστεύω λοιπόν ότι η έκταση του παλαιού αεροδρομίου χρήζει αξιοποίησης σε υψηλό πράσινο, απόφαση απαλλαγμένη από αστερίσκους και παραπομπές. Πόση υποκρισία τέλος πάντων, και από τους κρατούντες και από τις τάχα οικολογικές οργανώσεις;

Τα τελευταία χρόνια όμως ξεχάστηκαν, καθώς εισήχθη ο αδόκιμος όρος “ανάπτυξη”. Και λέω αδόκιμος διότι δεν νοείται μία πόλη ‘πνιγμένη’ στο τσιμέντο, όπως είναι η Αθήνα, να δεχθεί άλλη μία πόλη ουρανοξυστών και καζίνο.

[Π]: Ακούονται πολλά αλλά χωρίς να έχουμε απτές αποδείξεις. Ακούμε για κατασκευές οικιών, γραφείων, επιχειρήσεων, καζίνο και τόσων άλλων. Εσείς τι πληροφόρηση έχετε και πως τοποθετείστε σε αυτά;

Ν.Σ.: Εγώ δεν έχω καμία πληροφόρηση, καθόσον είναι γνωστό ότι τα σχέδια διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών, και υπέρ της  οικονομικής “’άνθισης”. Καθίσταται όμως βέβαιο και σαφές πως τίποτε δεν μπορεί να υπερβεί σημαντικότητος της υγείας του πλανήτη μας. Πριονίζουμε το ίδιο το κλαδί στο οποίο καθόμαστε και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα γκρεμιστούμε. Έχω απομείνει σχεδόν μόνος σε αυτή τη μάχη του Μητροπολιτικού Πάρκου και ευελπιστώ ότι στο τέλος κάτι θετικό θα πραγματοποιηθεί, ύστερα μάλιστα και από τις δολοφονικές και ολέθριες πυρκαγιές των καλοκαιριών.

Μα δεν βλέπουμε τίποτε, επιτέλους; Δεν συλλογιζόμαστε την καταστροφή που όλοι οι μελετητές και οι επιστημονικές τεκμηριώσεις των διατυμπανίζουν και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου;

Πιστεύω λοιπόν ότι η έκταση του παλαιού αεροδρομίου χρήζει αξιοποίησης σε υψηλό πράσινο, απόφαση απαλλαγμένη από αστερίσκους και παραπομπές

[Π]: Πιστεύετε ότι καλώς ο σημερινός Δήμαρχος κ. Κωνσταντάτος έχει πάρει θέση υπέρ της επένδυσης ή υπάρχει άλλη λύση;

Ν.Σ.: Ο σημερινός δήμαρχος, Γ. Κωνσταντάτος, το 2010, ως αντιπολίτευση τότε ασφαλώς, διατεινόταν ότι θα έφτανε και μέχρι τον (τότε) Πρωθυπουργό, Γ. Παπανδρέου, καθ’ ότι είχε το “χρίσμα” του ΠΑΣΟΚ για να αποτρέψει την επένδυση, με τελικό στόχο να πραγματοποιηθεί  το σχέδιο του Μητροπολιτικού Πάρκου. Επικαλείτο, μάλιστα, και το μέλλον των παιδιών μας ως το διακύβευμα. Στο παρόν όμως, τέτοιου είδους πρωτοβουλίες δεν εξυπηρετούν την πολιτική του σταδιοδρομία, εξ’ ού και η στροφή 180 μοιρών στην πολιτική των απόψεων στις διαβουλεύσεις του. Έγινε υπέρμαχος της κακώς εννοούμενης επένδυσης και επιχειρεί να εκμεταλλευτεί το οτιδήποτε έχει σχέση με αυτήν προκειμένου να αποκομίσει προσωπικό πολιτικό όφελος για τη διαδρομή του στο χώρο. Δικαίως καταδεικνύεται ως συναυτουργός στο έγκλημα που θα διαπραχθεί με την κατάχρηση του χώρου του παλαιού αεροδρομίου. Είναι γνωστόν τοις πάσι όμως ότι οι φυσικοί αυτουργοί αμείβονται τόσο κατά την τέλεση των αδικημάτων όσο και εν τω πολιτικώ γίγνεσθαι.

Επιπροσθέτως, μάς έχει συνηθίσει σε χαμηλή πολιτική σκέψη. Οι διενέξεις του με όλους ανεξαιρέτως τους όμορους δήμους (Ηλιούπολη, Άλιμο, Γλυφάδα) έχει απομονώσει το δήμο μας. Η πρόσφατη αψιμαχία με το δήμο Γλυφάδας που αφορούσε εδαφικό τμήμα εντός της “επένδυσης” δεν ήταν μόνο γιατί θα εξυπηρετούσε την ιδιωτική επιχείρηση, όπως ο δήμαρχος  Γ. Κωνσταντάτος ισχυρίστηκε αρχικά, αλλά κυρίως γιατί μέσω της κατοχύρωσής του ο δήμαρχος Γλυφάδας θα κατοχυρώσει μεγαλύτερο κομμάτι στο χωροταξικό του σχεδίου επένδυσης, προσδοκώντας έτσι περισσότερα οφέλη από το “αφεντικό” της “αξιοποίησης”.

Έχω απομείνει σχεδόν μόνος σε αυτή τη μάχη του Μητροπολιτικού Πάρκου και ευελπιστώ ότι στο τέλος κάτι θετικό θα πραγματοποιηθεί, ύστερα μάλιστα και από τις δολοφονικές και ολέθριες πυρκαγιές των καλοκαιριών.

[Π]: Πως εσείς θα θέλατε τη συνεργασία του Δήμου με τους επενδυτές;

Ν.Σ.: Όσον κι εάν σάς φανεί περίεργο, πιστεύω ότι επενδυτές στο έργο θα έπρεπε να είμαστε εμείς οι Έλληνες καθ’ ολοκληρίαν. Παλαιότερα, έργα τεράστιας έκτασης και σημασίας στην Ελλάδα γινόντουσαν από τους ίδιους τους Έλληνες. Η ΜΟΜΑ είχε προάγει την Ελλάδα.

Το Μητροπολιτικό Πάρκο είναι ένα έργο που πρέπει να διεκπεραιωθεί από τους ίδιους τους Έλληνες του σήμερα, για τους Έλληνες του αύριο.

Η συνεργασία του Δήμου με τους επενδυτές θα μπορούσε να παρομοιασθεί με μία συμφωνία μεταξύ λύκου και προβάτου – υποθέτω ότι έγινα κατανοητός.

Το Μητροπολιτικό Πάρκο είναι ένα έργο που πρέπει να διεκπεραιωθεί από τους ίδιους τους Έλληνες του σήμερα, για τους Έλληνες του αύριο. Η συνεργασία του Δήμου με τους επενδυτές θα μπορούσε να παρομοιασθεί με μία συμφωνία μεταξύ λύκου και προβάτου – υποθέτω ότι έγινα κατανοητός.

[Π]: Στα θέματα του Δήμου δεν είναι μόνο η επένδυση, είναι και άλλα π.χ. είναι το βουνό ο Υμηττός, που δεν ξέρουμε εάν θα γίνει η περιφερειακή λεωφόρος και πως θα γίνει;

Ν.Σ.: Βρίσκομαι περίπου 1/4 του αιώνα στα δημοτικά έδρανα και, ενώ εγείρονται συζητήσεις ήδη από τον περασμένο αιώνα για την αξιοποίηση αυτής της περιφερειακής οδού, τίποτε δεν έχει δρομολογηθεί. Το βουνό του Υμηττού δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αλλοιωθεί είναι ζωή, είναι υγεία, τόπος ευεξίας και αναψυχής. Εκείνο που αρμόζει να γίνει είναι η υπόγεια σύνδεση του Αεροδρομίου Αθηνών (Σπάτα) “Ελευθέριος Βενιζέλος” με το Δήμο μας, ούτως ώστε οι αποστάσεις και η οδική κυκλοφορία στους δρόμους πέριξ του βουνού να διευκολυνθούν και να πραγματοποιηθεί ταχύτερα και κυρίως ασφαλέστερα η διασύνδεση Αεροδρομίου – Αθήνας (πόλεως).

Το βουνό του Υμηττού δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αλλοιωθεί είναι ζωή, είναι υγεία, τόπος ευεξίας και αναψυχής.

[Π]: Είναι το παραλιακό μέτωπο που όπως φαίνεται θα αλλάξει όψη και δραστηριότητες. Είναι οι δύο μεγάλοι λεωφόροι που κόβουν το Δήμο σε τεμάχια. Μιλάμε για τη λεωφόρο Βουλιαγμένης και την παραλιακή λεωφόρο. Πως νομίζετε ότι θα γίνει ο Δήμος, μια διασκεδασούπολη; Ή ένα εμπορικό κέντρο υπέρ τοπικής σημασίας; Θα αλλάξει η δομή και η σύνθεση της κοινωνίας;

Ν.Σ.: Άρξομαι από του τέλους της ερωτήσεώς σας λέγων: Η δομή της πόλης και της κοινωνίας έχει ήδη διαφοροποιηθεί. Έχουν τοποθετηθεί «οδοφράγματα» για μία καινούρια, περίκλειστη πόλη, που σίγουρα δεν θα προορίζεται για τους πολλούς. Μην κοροϊδευόμαστε. Το “αφεντικό”, που δεν θα είναι ο λαός, μα κάποιος άλλος θα “θεσπίσει” νόμους απαγόρευσης για τους πολλούς, τόσο στις μαρίνες της παραλίας, όσο και στο καζίνο αλλά και τους ανάλογους χώρους. Όσον αφορά το εμπορικό κέντρο υπερτοπικής σημασίας που σχεδιάζεται, θα καταφέρει ένα ισχυρότατο οικονομικό πλήγμα στις αγορές των όμορων πόλεων (Άλιμος, Ελληνικό-Αργυρούπολη, Γλυφάδα, Παλαιό Φάληρο, Βούλα κλπ). Είναι ηλίου φαεινότερη η συγκέντρωση της οικονομίας των προαναφερθεισών περιοχών σε λίγα χέρια (τσέπες). Οι υπόλοιποι “ας κόψουν το λαιμό τους”. Οι δε θέσεις εργασίας που τάζουν είναι σταγόνα στον ωκεανό, ή , άλλως, “το τυράκι στη φάκα”.

[Π]: Πως κρίνετε τον καινούργιο νόμο που ψήφισε η Βουλή και αφορά τους Δήμους; Τι γνώμη έχετε γι’ αυτό;

Ν.Σ.: Φαντάζομαι αναφέρεσθε στον εκλογικό νόμο. Είναι απαραίτητο ότι στους Δήμους πρέπει να υφίσταται ισχυρή πλειοψηφία, για να δεσμεύεται η διοίκηση να διοικεί σύμφωνα με το πρόγραμμα για το οποίο εξελέγη. Παράλληλα ωστόσο, ο αντιπολιτευτικός λόγος δεν πρέπει να στραγγαλίζεται με ελάχιστο ποσοστό εισόδου, διότι δεν πρόκειται για βουλευτικές εκλογές, αλλά για δημοτικές, των οποίων ο σκοπός είναι το αφούγκρασμα του συνόλου των πολιτών διαμέσου των εκπροσώπων των.

Από αρχαιοτάτων χρόνων, τα συμβούλια και οι συνελεύσεις πάσης φύσεως αποδίδουν το καλύτερο δυνατόν δια ζώσης. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στα συμβούλια με τηλεδιάσκεψη έχει αλλοτριωθεί η ουσία του να διαβουλεύεται κανείς με τους συναδέλφους του.

[Π]: Έχετε θητεύσει στα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου τόσο με την ενισχυμένη όσο και με την απλή αναλογική. Ποια θεωρείτε πιο δημοκρατική και λειτουργική;

Ν.Σ.: Όλα τα συστήματα παρουσιάζουν θετικά και αρνητικά χαρακτηριστικά. Οι αέναες αλλαγές δεν τάσσονται δυστυχώς στην υπηρεσία της πραγματικής εκπροσώπησης της λαϊκής βούλησης, αλλά στο εκλογικό συμφέρον των κρατούντων. Αυτό δεν είναι Δημοκρατία – αυτό είναι καπήλευση του δημοκρατικού συστήματος. Το επαίσχυντο δε είναι ότι επενδύουν τη διαφήμιση των πολιτικών συμφερόντων τους με ρητορικό καλλωπισμό, πείθοντας σε ότι είναι και δικά σου συμφέροντα.

Η έννοια της Δημοκρατίας είναι απόλυτη. Δεν υπάρχει περισσότερο δημοκρατική ή λιγότερο δημοκρατική διαδικασία. Υπάρχει η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΉ και μόνον, ή η απουσία αυτής (“ολίγον έγκυος ή πολύ έγκυος;”).

Είναι απαραίτητο ότι στους Δήμους πρέπει να υφίσταται ισχυρή πλειοψηφία, για να δεσμεύεται η διοίκηση να διοικεί σύμφωνα με το πρόγραμμα για το οποίο εξελέγη. Παράλληλα ωστόσο, ο αντιπολιτευτικός λόγος δεν πρέπει να στραγγαλίζεται με ελάχιστο ποσοστό εισόδου, διότι δεν πρόκειται για βουλευτικές εκλογές, αλλά για δημοτικές, των οποίων ο σκοπός είναι το αφούγκρασμα του συνόλου των πολιτών διαμέσου των εκπροσώπων των.

[Π]: Εξαιτίας της πανδημίας η τεχνολογία εισέβαλε βίαια στην καθημερινότητα μας αλλάζοντας τις κοινωνικές συναναστροφές. Ποια η εμπειρία σας από τα δημοτικά συμβούλια με τηλεδιάσκεψη; Σε τι διαφέρουν από τη δια ζώσης συνεδρίαση και ποια προτιμάτε;

Ν.Σ.: Αυτή η ερώτηση θα άξιζε απάντησης εάν πραγματικά στο Δήμο μας λάμβαναν χώρα Δημοτικά Συμβούλια με ουσία και ουχί κενά περιεχομένου. Η αισχροειδώς αυταρχική παρούσα διοίκηση διεξάγει ως επί το πλείστον τα συμβούλια δια περιφοράς.  Δηλαδή μάς καλούν στον τηλέφωνο και απαντούμε “δημοσκοπικά”: ‘NAI’/ ‘OXI’. Tί Δημοκρατία είναι αυτή; Διακρίνετε πώς σιγά-σιγά κατρακυλάμε στην καθεστωτική αντίληψη με “πλάτη” τη νομοθεσία; Πέραν του ότι σταδιακά αναδύεται και κανονικότατα η απολυταρχική εφαρμογή. Από αρχαιοτάτων χρόνων, τα συμβούλια και οι συνελεύσεις πάσης φύσεως αποδίδουν το καλύτερο δυνατόν δια ζώσης. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στα συμβούλια με τηλεδιάσκεψη έχει αλλοτριωθεί η ουσία του να διαβουλεύεται κανείς με τους συναδέλφους του.

Η παράταξη «Ελληνικό – Αργυρούπολη Πρώτη Πόλη» πορεύθηκε, πορεύεται και θα πορεύεται με σταθερές αξίες και χωρίς “ναι μεν, αλλά”. Ο κόσμος εκτιμά τη στάση μας και μάς εμπιστεύεται με την ψήφο του, εκλέγοντάς μας κάθε φορά

[Π]: Στο κοντινό 2023 που βλέπετε την δημοτική παράταξη «Ελληνικό Αργυρούπολη Πρώτη Πόλη»;

Ν.Σ.: Από το 2006 που πρωτοεξελέγη η παράταξη  «Ελληνικό – Αργυρούπολη Πρώτη Πόλη» δεν έλειψε ποτέ από τα έδρανα, ασχέτως εάν αγωνίζεται δίχως πολιτικό “αφεντικό” και πατρόνους. Εκφράζουμε τον ελεύθερο Αργυροπολίτη και τον ελεύθερο Ελληνικιώτη. Η παράταξη ουδέποτε γονάτισε ή διεξήγαγε μεταγραφές που “βόλευαν” πολιτικά. Ποιος μπορεί να υποστηρίξει ότι εντός αυτών των ετών έχουμε αποστεί έστω και κατά τι από τις αρχές και τους προσανατολισμούς μας προκειμένου να αποκομίσουμε κάποιο πολιτικό ή οποιοδήποτε άλλο κέρδος. Η παράταξη «Ελληνικό – Αργυρούπολη Πρώτη Πόλη» πορεύθηκε, πορεύεται και θα πορεύεται με σταθερές αξίες και χωρίς “ναι μεν, αλλά”. Ο κόσμος εκτιμά τη στάση μας και μάς εμπιστεύεται με την ψήφο του, εκλέγοντάς μας κάθε φορά. Δεν λείπουν ασφαλώς και εκείνοι της νοοτροπίας “καλά τα λέει ο Νάσος ο Σπυρόπουλος, όμως εμείς έχουμε βολευτεί εδώ ή εκεί. Άσε τώρα, ας βγάλουν άλλοι το «φίδι από την τρύπα».

[Π]: Είστε ανοιχτός σε προτάσεις συνεργασίας;

Ν.Σ.: Σε συνεργασίες βεβαίως και είμαι ανοικτός, διότι συνεπάγονται προόδου. Όμως με την προϋπόθεση τήρησης συγκεκριμένου προσανατολισμού, καθαρού στόχου και έντιμης στάσης. Με ποιοτικές αξίες και όχι οικονομικές.

[Π]: Θα θέλατε να προσθέσετε κάτι για το οποίο δεν σας ρωτήσαμε;

Ν.Σ.: Επειδή βρισκόμαστε στο 2021 και 200 έτη μετά την Επανάσταση του 1821, επιθυμώ να προσθέσω αυτό που έγραψε ο εθνικός μας ποιητής, Διονύσιος Σολωμός, στο Επίγραμμα “Πρὸς τοὺς Ἑπτανησίους” :

“Δυστυχισμένε μου λαέ, καλὲ κι ἠγαπημένε,

πάντοτ᾿ εὐκολοπίστευτε καὶ πάντα προδομένε.“

Αρκούν 400 χρόνια σκλαβιάς. Φτάνει ο ραγιαδισμός.

Ας σηκώσουμε το κεφάλι και ας τιμήσουμε τους προγόνους μας που έχυσαν το αίμα τους για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι. Έδωσαν τη ζωή τους για την Ελευθερία μας.

• 

• 

[Δημοσιεύτηκε στον ΠΑΛΜΟ της Γλυφάδας, 2 Οκτωβρίου 2021]