Εξαιρούμε τους βιαστικούς και το σύνηθες είναι μπαίνοντας ο Δεκέμβριος να στολίζουμε σπίτια, δρόμους και πλατείες με εορταστικό Χριστουγεννιάτικο διάκοσμο και να δίνουμε έτσι μια νότα στην πόλη, διαφορετική από την καθημερινότητα. Το εορταστικό περιβάλλον, μας δημιουργεί μια διάθεση χαράς και ευδαιμονίας διότι δεν είναι τόσο τα φωτεινά πολύχρωμα λαμπάκια ή αστεράκια, αγιοβασίληδες, μάγοι κλπ είναι τα μηνύματα που κάθε χρόνο τα λέμε και αμέσως μετά τα ξεχνάμε αφήνοντας την βαριά απαισιοδοξία μας, να μας προσγειώνει στην πραγματικότητα.
Οι Δήμοι στόλισαν κυρίως κεντρικούς δρόμους και πλατείες και δίδουν έτσι την νότα χαράς που επιβάλλει η εποχή. Άλλοι χρησιμοποίησαν τα ήδη υπάρχοντα στολίδια, άλλοι καινούργια, άλλοι συνδυασμό νέου και παλιού. Παράλληλα ετοιμάζουν ψυχαγωγικές δραστηριότητες και συναυλίες για μικρούς και μεγάλους. Στήνονται κατά τόπους χριστουγεννιάτικα θεματικά πάρκα και χωριά και δίνουν έτσι την ευκαιρία για ξένοιαστες και χαμογελαστές στιγμές. Πολλοί γκρινιάζουν και θεωρούν σπατάλη όλο αυτό το έξοδο του στολισμού και των εκδηλώσεων αλλά δεν υπολογίζουν στην ζυγαριά την ευχαρίστηση και την ψυχική ανάταση των δημοτών, αλλά βλέπουν μόνο από οικονομικής άποψης το όλο θέμα. Την ομορφιά της ζωής δεν την φτιάχνει το αναγκαίο, την φτιάχνει το περιττό. Αυτό που ομορφαίνει την στιγμή, που προσφέρει ψυχική ικανοποίηση. Έτσι ξεχωρίζουμε τις ημέρες και έχουμε αργίες τα Χριστούγεννα σε αντίθεση με τον Θείο Σκρουτζ του Ντίκενς που δεν μπορούσε να καταλάβει ότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο ύλη. Είναι και ψυχή, που έχει κι αυτή τις απαιτήσεις της.
[Δημοσιεύτηκε στον ΠΑΛΜΟ της Γλυφάδας, 7 Δεκεμβρίου 2019]
